De ecologische voetafdruk van consumptie van dierlijke ... - Ecolife

24
graasland en visland zou dan resp. 280% en 170% bedragen van wat momenteel beschikbaar is aan
graasland en biologisch productieve zeeoppervlakte. Met andere woorden, de hoeveelheid biomassa
(vissen, schelpdieren,…) die alle wereldzeeën tezamen in één jaar tijd kunnen produceren, zal al
binnen 7 maanden opgesoupeerd zijn. En het gras dat in normaal in één jaar tijd kan groeien op al
het huidige beschikbare graasland in de wereld, zal al na 4 maanden opgevreten zijn.
De consumptie van dierlijke producten komt neer op meer dan één vijfde van de totale ecologische
voetafdruk van een Belg. Plantaardige alternatieven voor dierlijke producten hebben een ecologische
voetafdruk die 2 tot 10 keer lager ligt dan dierlijke producten, met gemiddeld een factor 3 à 4 lager
(zie volgende hoofdstuk). Indien een gemiddelde Belg volledig veganistisch zou leven (dus geen
dierlijke producten zou consumeren), zou zijn voetafdruk met ruwweg 15% dalen (2/3 van 22%).
Daardoor heeft veganisme een hoger besparingspotentieel op de ecologische voetafdruk dan het
volledig overschakelen op groene stroom (hernieuwbare energiebronnen), het wonen in
passiefhuizen, het gebruik van fiets en openbaar vervoer in plaats van de wagen, het eten van lokale
biologische voeding, het gebruik van spaarlampen of het stoppen met vliegtuigreizen. Deze
maatregelen besparen 1% tot 10% van de voetafdruk.
De totale voetafdruk van consumptie van landbouw- en visserijproducten in België bedraagt 3,26 gha
per persoon. De consumptie van dierlijke producten is daar dus de helft van. Een veganist zou dus
33% van zijn voetafdruk van landbouwproducten besparen. Deze waarde ligt in de buurt van de
waarde van Frey en Barrett (2007). Zij berekenden met een input-outputmodel voor Groot-Britannië
dat een gezond vegetarisch dieet een 40% lagere ecologische voetafdruk heeft dan een gemiddeld
dieet van een Brit.