advies - ACVZ

‘In determining whether it has been shown that the applicant runs a real risk, if expelled,
of suffering treatment proscribed by Article 3, the Court will assess the issue in the light of
all the material placed before it, or, if necessary, material obtained proprio motu, in particular
where the applicant – or a third party within the meaning of Article 36 of the Convention
– provides reasoned grounds which cast doubt on the accuracy of the information
relied on by the respondent Government. In respect of materials obtained proprio motu,
the Court considers that, given the absolute nature of the protection afforded by Article 3,
it must be satisfied that the assessment made by the authorities of the Contracting State is
adequate and sufficiently supported by domestic materials as well as by materials originating
from other, reliable and objective sources, such as, for instance, other Contracting
or non-Contracting States, agencies of the United Nations and reputable non-governmental
organisations. In its supervisory task under Article 19 of the Convention, it would
be too narrow an approach under Article 3 in cases concerning aliens facing expulsion
or extradition if the Court, as an international human rights court, were only to take into
account materials made available by the domestic authorities of the Contracting State
concerned without comparing these with materials from other, reliable and objective
sources.’ 54
In de zaak Sufi en Elmi tegen het Verenigd Koninkrijk zette het EHRM deze redenering
door. In deze zaak oordeelde het EHRM dat bij het bepalen van de waarde van landeninformatie,
rekening moet worden gehouden met: ‘its source, in particular its independence,
reliability and objectivity. In respect of reports, the authority and reputation of the
author, the seriousness of the investigations by means of which they were compiled, the
consistency of their conclusions and their corroboration by other sources are all relevant
considerations’. 55 In dezelfde zaak oordeelde het EHRM dat de waarde van een rapport
van de Verenigde Naties niet onderdoet voor die van een ambtsbericht. 56
Ten slotte heeft het EHRM zich in Sufi en Elmi uitgelaten over het gebruik van anonieme
bronnen voor het opstellen van landeninformatie. Het Europese Hof erkent dat
het soms niet te voorkomen is om met anonieme bronnen te werken, of met informatie
‘van-horen-zeggen’, maar het gebruik daarvan kent grenzen. Het EHRM oordeelde: ‘In
the absence of any information about the nature of the sources’ operations in the relevant
area, it will be virtually impossible for the Court to assess their reliability. Consequently,
the approach taken by the Court will depend on the consistency of the sources’ conclusions
with the remainder of the available information. Where the sources’ conclusions
are consistent with other country information, their evidence may be of corroborative
weight. However, the Court will generally exercise caution when considering reports
from anonymous sources which are inconsistent with the remainder of the information
before it.’ 57
In de juridische wetenschap wordt wel betoogd dat de nationale rechter minimaal
dezelfde toets moet uitvoeren als het Straatsburgse Hof. Wanneer dat niet gebeurt, kan
het zijn dat de nationale rechtsgang geen effectief rechtsmiddel biedt, zoals wordt voorgeschreven
door artikel 13 EVRM. Voor deze stelling zijn verschillende aanwijzingen te
vinden in de jurisprudentie van het EHRM. 58 Dit standpunt is echter niet onomstreden.
54 Idem, par. 136.
55 EHRM 28 juni 2011, 8319/07, LJN: BR5143, par. 230.
56 Idem, par. 231.
57 Idem, par. 233.
58 Zie voor een bespreking hiervan: T.P. Spijkerboer, B.P. Vermeulen, Vluchtelingenrecht, Nijmegen: Ars Aequi Libri,
2005, p. 291 e.v.
ac v z - juli 201 2 28 expert ise getoetst