maart 2010 - 1 - - De Rode Leeuw

weet u nog? een avond vol toBBers
Onderin de doos met knipseltjes en artikelen vonden we het kwijtgeraakte artikel over De Tobbers! Op
een vrijdagavond in oktober stond de New Veranda op zijn kop: De Tobbers zijn in Peking!
De Veranda van het Fakkel/Wang-imperium vlak
naast de WAB omgetoverd tot een gemiddeld
buurthuis, dat mij déjà vues opleverde. Mijn buurman
ging in de jaren zestig trouwen en dus kwam
er een groot feest in buurtfeesthuis Croymans aan
de Steinlaan in de Haagse Transvaalwijk. Obers
liepen daar met flessenhouders van draadstaal,
waar normaliter 6 flessen melk van de Sierkan in
hoorden, de sterke drank uit
te serveren. Jonge Genever en
Vieux voor in de cola en natuurlijk
Rose d’Anjou voor de vrouwen.
Hollandse meezingers en
hup met de beentjes.
Lopen er toch 40 jaar later in
Peking op identieke wijze 80
Nederlanders uitgelaten de
polonaise op muziek van André
Hazes, Wolter Kroes (wie kent
hem niet) afgewisseld met een
levende Chinese paardenstaart
die feilloos het ene na het andere
Frans Bauer platina succes ten
gehore brengt.... Ik zag alleen
die flessendragers niet.
De bedenkers van het geheel waren onopvallend in
oranjekostuums van de YaShow gekleed. Wat moet
die kleermaker niet gedacht hebben. Hopelijk hebben
ze zich voor Duitser uitgegeven.
Als ‘O,o, De Haag, stad achtuh duh duineh’ wordt
ingezet raak ik aan de praat met KLM Johnny.
Blijkt ie op de lagere school naast de mijne in de
Haagse Naarderstraat te hebben gezeten! Ik dacht
als goed Hagenees: Krijg nou tieten!
Genoeg nostalgie, nu een andere gie: de psychologie.
Zie die 80 volwassen Nederlanders van 16 tot
76 daar nou hossen. Zeker weten dat er geen eentje
zich in Nederland zou laten verleiden zo’n avond
te bezoeken. Maar dan ben je ver overzeesch en
dan is de polonaiseslinger schier oneindig van de
jolende kaaskoppen. Wat is hier de diepere oorzaak
van? Normaal vind je die rauwe zoute rommel niet
om te eten maar nu schuif je de ene na de andere
moot haring met rauwe ui naar binnen. Ook osseworst,
die worst die ze vergeten zijn te koken en de
ene na de andere lintworm laat ontspruiten, vindt
gretig aftrek. Niet te knagen maar het is Hollands
dus het moet, net zoals die polonaise, die meezingers
en die leverworst. Waarom
doen deze expats dit? Waarom
blijven ze niet gewoon, net zoals
in Nederland, op de vrijdagavond
moegewerkt op de bank
thuis te PCZ-ten? Pilsje, Chips,
Zappen.
Het heeft me de week erna niet
losgelaten en ben de nodige
wetenschappelijke literatuur er
op na gaan slaan. Na dit literatuuronderzoek
heb ik uiteindelijk
een goed onderbouwde conclusie
kunnen trekken: de reden
was lol, gewoon ordinaire lol.
In elk mens schuilt een beest,
zeker in Peking. We hadden
allemaal behoefte aan een beetje-uit-de-bol-gaanavond
overgoten met een driekleurig sausje en daar
hebben die tobbers spontaan voor gezorgd.
En dus mannen, buitengewoon bedankt !!! Het
was niet alleen gezellig maar jullie hebben vast en
zeker 3 burnouts voorkomen evenals de wurgdood
van een niets vermoedende Chinees die iets te dicht
in de buurt stond van een tot waanzin gedreven
Nederland die zojuist tegen de zoveelste typisch
Chinese ervaring was aangelopen. Heilzaam voor
de geest, vredig voor het gemoed, medicijn voor de
stress.
Volgend jaar heeft Frans Bauer er vast weer een
paar platina juweeltjes bij. Tobbers in Rosso of
Oranjo, we rekenen op jullie!
Theo Akse
maart 2010 - 23 -