You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>in</strong>leid<strong>in</strong>g<br />
Er zat tw<strong>in</strong>tig jaar tussen de dag dat Eddy Merckx voor het eerst<br />
zijn <strong>in</strong>trede deed <strong>in</strong> mijn wereld en de dag dat ik hem uite<strong>in</strong>delijk<br />
ontmoette. Op 13 juli 1977 kwam ik van school <strong>in</strong> Exeter. Mijn vader<br />
zat te wachten <strong>in</strong> de auto en luisterde via de Franse radio naar<br />
het Tourverslag over de Alpen. Het was een uitzonderlijke wedstrijddag<br />
geweest, zo zei hij. Dertig achterblijvers waren uitgesloten,<br />
en Eddy Merckx was door de leiders gelost en had moeten<br />
zwoegen als een paard om <strong>in</strong> de runn<strong>in</strong>g te blijven. Dat viel samen<br />
met de paperback die ik cadeau had gekregen. The Great Bike Race,<br />
het verslag van Geoffrey Nicholson van de Tour van 1976, heb ik<br />
de laatste vijfendertig jaar kapot gelezen. Nicholson schilderde<br />
een <strong>in</strong>dr<strong>in</strong>gend portret van de grootste renner uit de geschiedenis<br />
van de sport. Hij beschreef een afstandelijk man, met ‘de gebeeldhouwde<br />
trekken van een totempaal’, die vaak zo ernstig was dat<br />
het onder krantenjournalisten een spelletje was geworden om<br />
foto’s van een lachende Merckx te zoeken. Hij nam zijn vak zo<br />
serieus dat niemand verbaasd was over de reeks gebeurtenissen die<br />
hem uit de Tour van 1976 had gehouden. Door een kwetsuur <strong>in</strong> de<br />
Giro d’Italia moest Merckx kiezen tussen zijn eigen verlangen om<br />
zes Tours te w<strong>in</strong>nen en de beroepseer die hem voorschreef om de<br />
Giro uit te rijden, ook al had hij geen kans om te w<strong>in</strong>nen. Volgens<br />
Nicholsen was het helemaal <strong>in</strong> lijn met zijn karakter dat hij voor<br />
het laatste koos.<br />
Toen ik e<strong>in</strong>d 1997 naar België reisde om Merckx te <strong>in</strong>terviewen<br />
werd ik getroffen door twee zaken die ik niet verwacht had. Hoewel<br />
mijn vlucht vertraagd was, had hij zich de moeite getroost om<br />
op me te wachten <strong>in</strong> de Brusselse luchthaven, zonder teken van<br />
ongeduld, laat staan wrevel. Hij had me net zo goed zelf mijn weg<br />
kunnen laten zoeken of hij had de taak kunnen delegeren aan<br />
iemand anders, maar neen, we hadden een afspraak en daar zou hij<br />
zich aan houden. Maar ook zijn lengte was een verrass<strong>in</strong>g. Op de<br />
oude foto’s die ik gezien had, zag hij er niet groter uit dan de gemiddelde<br />
wielrenner. Het waren de klassieke foto’s: Merckx <strong>in</strong><br />
1970 over zijn fiets gebogen tijdens Parijs-Roubaix, Merckx die van<br />
zijn fiets genomen wordt nadat hij <strong>in</strong> 1972 het werelduurrecord<br />
11