Financieel management in de zorgpraktijk: - VvAA

4 | VvAA
1. De huidige situatie
‘We draaien toch goed?’
Geen tijd voor de financiën
Eerstelijnszorgverleners willen hun dagelijkse werk goed doen en moeten tegelijkertijd
inspelen op al deze omgevingsfactoren. Voor de financiën blijft weinig tijd over. Of liever
gezegd: wordt weinig tijd vrijgemaakt. Het managen van de financiën wordt vooral gezien als
tijdrovend. Het geeft geen energie, maar kost energie. Bovendien gaat het ten koste van het
werk waar het om draait: de zorg voor patiënten. Dáár is men ook voor opgeleid (aan financieel
management wordt nog steeds geen aandacht besteed tijdens opleiding en stage…).
Dat er weinig aandacht is voor financieel management blijkt ook uit de vaak verouderde processen
en systemen waarmee wordt gewerkt. Huisartsen werken voor patiëntendossiers en
declaraties wel digitaal, maar de boekhouding wordt nog vaak op papier aangeleverd. Voor
de jaarrekening worden de stukken zelfs nog wel eens (bij VvAA in zo’n 15% van de gevallen)
in een doos aangeleverd.
Uit een interne schatting van VvAA blijkt dat slechts 10% van de huisarts-, mondzorg-,
dierenarts- en fysiotherapiepraktijken aan structureel financieel management doet. Van
deze 10% zijn het met name de starters die de financiële zaken goed op orde hebben en
weten wat er speelt. Het overgrote deel weet dus niet precies hoeveel geld er maandelijks
binnenkomt, wat er op gaat aan kosten en welke dat zijn. Laat staan dat zij zien welke
zaken efficiënter kunnen.
Alleen een jaarrekening
Er is wel financiële informatie beschikbaar: de accountant stelt elk jaar de jaarrekening
op. Deze geeft een totaaloverzicht van hoe de praktijk presteert. Zijn de cijfers onder de
streep positief, dan is het goed. Er wordt niet verder gekeken. De praktijk draait immers
al jaren goed, dus waarom zouden we het anders doen?
De mondzorg is de afgelopen periode meer geconfronteerd met de financiële kant van het werk.
Na het stopzetten van het experiment met de vrije prijsvorming doet de NZa nu kostenonderzoek
om de tarieven voor 2014 en verder vast te stellen. Het is niet ondenkbaar dat de tarieven
met 20% omlaag gaan. Door de economische crisis komen patiënten bovendien minder vaak. Zij
zien af van grote behandelingen en merken dat ze ook de halfjaarlijkse controle probleemloos
kunnen uitstellen. Hoe gaan mondzorgpraktijken de teruglopende vraag en de lagere tarieven
opvangen? Die prangende vraag hangt als een zwaard van Damocles boven de markt.