mo M xz

E E R S T E * O » K. *3
Lieden, die niet zo goed fchreeven, maar
Geftudeerd hadden , maakten hem zekerlijk,
bij elke gelegenheid, wegens dit Wapen belagehelijk;
maar bleeven ook daarom maar enkel
Concipisten, welke zich met aoo. Rijksdaalers
's Jaars, op zijn hoogst, moesten vergenoegen.
Deze Nijd bekwam mijn Papa wel. Hij wierdt
van dag tot dag dikker en vetter, en zijne te
vreedenheid groeide met elke fles Wijn, die door
den Nijd ingezegend was, op eene wonderbaare
wijze.
Over 't geheel was de Wijn, de Olie, die
aan de Lampe zijns Verftands voedfel gaf.
Wanneer hij des morgens opftond dan klaagde
hij gemeenlijk, dat hem het hoofd ontzaglijk
ligt was, en dit was voor MARTHA een
wenk, om ras in de Kelder te loopen , en een
flesch Mallaga Wijn te haaien. Wanneer hij het
eerite glas in de band nam, dan beefde hij bij
nitftek: bij het tweede maar half zo veel, bij
bet derde in 't geheel niet, en het vierde nam
hij zo fpoedig en vast voor den mond, dat 'er
geen enkel drupjen van ftorte. Daarna zette
MARTHA de flescü wech, en bragt Koffij en
Pijpén. Dan wierd hij in eens weder de vrolijke,
redekundige, vernuftige, diepdenkende, en
vervooruitziende Papa, die den avond te vooren
naar