Inhalatieanesthetica - Beter met arbo

Intraveneus
Bij het gebruik van enkel intraveneuze middelen treedt - uiteraard - geen blootstelling
op aan inhalatoire anesthetica. Over nadelige gevolgen voor het ziekenhuispersoneel
door blootstelling aan intraveneuze middelen is geen literatuur voorhanden.
Inhalatie
Zoals reeds in paragraaf 3.2 is vermeld, is het aantal artikelen dat onderscheid maakt
tussen de verschillende fasen van een anesthesie, beperkt. Echter, uit onderzoek van
Schuyt et al. (1996) blijkt dat de peroperatieve fase voor 60% aan de tijdgewogen-
gemiddelde blootstelling bijdraagt. Derhalve is de informatie uit alle artikelen die geen
specificatie geven van de fase van de anesthesie, als representatief beschouwd voor
de blootstelling tijdens de peroperatieve fase.
In het onderzoek van Peelen et al. (1999) is een overzicht gegeven van literatuur
over blootstellingniveaus tot 1996. Hieruit worden de volgende conclusies getrokken:
- De blootstelling aan lachgas in Nederlandse ziekenhuizen is al redelijk goed in
kaart gebracht, maar ontbrekende meettechnische gegevens maken de
interpretatie van de resultaten moeilijk. De gemeten waarden zijn meestal
momentane concentraties in de operatiekamers en veel minder vaak tijdgewogen-
gemiddelde blootstelling van het personeel.
- De laatste jaren zijn in een aanzienlijk deel van de Nederlandse ziekenhuizen
maatregelen genomen om de blootstelling in operatiekamers te reduceren; de
concentraties anesthesiegassen waaraan operatiekamer-medewerkers chronisch
worden blootgesteld zijn vermoedelijk erg laag.
- Ondanks de genomen maatregelen, wordt het personeel in operatiekamers nog
steeds kortdurend blootgesteld aan concentraties anesthesiegassen die boven
tweemaal de MAC-waarde voor lachgas en halothaan liggen.
40