Inhalatieanesthetica - Beter met arbo

Meier et al. (1995) verrichtten metingen aan verschillende systemen, en bij
ingrepen aan personen van verschillende leeftijden. De metingen werden verricht in
de ademzone van de anesthesioloog. De volgende resultaten werden gevonden. Bij
ingrepen bij kinderen onder de 11 jaar blijken 3 maal zo hoge concentraties lachgas,
en 5 maal zo hoge concentraties dampvormige anesthetica te worden gemeten als bij
ingrepen bij volwassenen. Ook vonden zij dat bij gebruik van tube of larynxmasker
een reductie van 80% in de blootstelling kon worden gerealiseerd ten opzichte van
een enkelvoudig masker. Het gebruik van een effectief evacuatiesysteem
gecombineerd met een low-flow gaf een reductie van 85% te zien. Het gebruik van
een Jackson-Rees of Bain (halfopen systemen) zonder evacuatie of met een slecht
functionerende evacuatie veroorzaakte een 10 maal zo hoge concentratie lachgas in
de ademzone van de anesthesioloog. Het opvoeren van het ventilatievoud in de
ruimte tot boven de 10 maal per uur gaf een 50% gereduceerde blootstelling.
Tenslotte vonden zij dat de werkmethodiek van de anesthesioloog van grote invloed
is op de gevonden concentraties, bijvoorbeeld of de toevoer van anesthetica wordt
gestopt tijdens de extubatie. Zij concluderen dat bij het gebruik van een larynxmasker
in combinatie met voldoende ventilatie, een goed werkend evacuatiesysteem, een
lage flow en een juiste werkmethodiek het mogelijk is om de blootstelling tot
aanvaardbare niveaus terug te brengen. Voor de gevonden concentraties in de
verschillende gevallen wordt verwezen naar hoofdstuk 4, tabel 2.
O’Hare et al. (1998) onderzochten de effectiviteit van het larynxmasker. Zij
vonden dat bij gebruik ervan de tijdgewogengemiddelde concentraties onder de
NIOSH- normen bleven (voor lachgas: 48 mg/m 3 ). Zij concluderen dat het
larynxmasker een goede bescherming biedt. Voorwaarde is wel dat de toevoer van
lachgas pas wordt gestart nà het aanbrengen van het larynxmasker.
Hoerauf et al. (1997) deden metingen in de ademzone van de anesthesioloog
bij kinderanesthesie. Bij kapnarcoses werden overschrijdingen van de Duitse MAC
voor lachgas (190 mg/m 3 ) gemeten, ook bij een ventilatievoud van 20 maal per uur.
Bij intubatie werden geen overschrijdingen gemeten.
42