Inhalatieanesthetica - Beter met arbo

In een ander onderzoek van Hoerauf et al. (1997b) werden metingen verricht in de
ademzone van een anesthesioloog, anesthesiemedewerkers en een chirurg. Ondanks
het feit dat de omstandigheden “optimaal” waren, namelijk lekvrije apparatuur, een
hoog ventilatievoud, een evacuatiesysteem, controle van de cuff-druk en een lage
tot gemiddelde flow van anesthetica, werden de NIOSH-norm voor lachgas een
aantal malen overschreden. Voor sevofluraan werd deze norm van 16 mg/m 3 alleen
overschreden bij de anesthesiemedewerkers.
In een derde onderzoek van Hoerauf et al. (1996) wordt een vergelijking gemaakt
tussen endotracheale tubes en larynxmaskers. Hoewel de gemiddelde concentraties
bij beide toedieningssystemen overeenkwamen, worden er bij het gebruik van
larynxmaskers in een aantal gevallen hogere concentraties gevonden.
In het eerder aangehaalde onderzoek van Schuyt c.s. werd gevonden dat de
gemiddelde blootstelling aan lachgas over alle onderzochte ziekenhuizen 122 mg/m 3
bedroeg bij balanced anesthesieën, met een uitschieter van 884 mg/m 3 in één
ziekenhuis. Bij de kapanesthesieën werd tijdens de peroperatieve fase gemiddeld
over alle ziekenhuizen 450 mg/m 3 lachgas gemeten. Over de gehele anesthesie was
dit 688 mg/m 3 . Bij het gebruik van dubbelmaskers werd een reductie in concentraties
lachgas van 125 mg/m 3 naar 9,5 mg/m 3 gerealiseerd in de ademzone van de
anesthesioloog. Wanneer deze maatregel werd gecombineerd met technische
maatregelen (oplossen van lekkages en dergelijke) werd een reductie tijdens de
peroperatieve fase gerealiseerd van 65 naar 19 mg/m 3 (in één ziekenhuis) en van 86
naar 13 mg/m 3 (in een ander ziekenhuis). In een eerder onderzoek van Schuyt et al.
(1992) werd de effectiviteit van een dubbel-neusmasker bepaald. Vóór gebruik van
het neusmasker werden blootstellingniveaus aan lachgas gemeten tot 1000 mg/m 3 in
de ademzone van de tandarts 4 . Na aanbrengen van het afgezogen neusmasker bleven
de concentraties lachgas beneden de 48 mg/m 3 .
Borganelli et al. (1993) verrichtte stationaire metingen aan lachgas bij
verschillende niveaus van ventilatievoud en afzuigdebieten van het
43