Kiwoord nr 25 - Koninklijk Instituut Woluwe

l In de spots
Belgium's got talent:
Voor de tweede keer in 14 dagen ti jd had ik me verscholen
op de tribunes van Belgium's got talent in
Lint. Zoiets is hoogst uitzonderlijk, want vaak beleef
ik zulke programma’s van op een plek die minder
in het oog springt, maar voor mijn twee ‘poulins’
wilde ik heel graag een uitzondering maken.
Tijdens de halve fi nale, twee weken terug, werden
we ondergedompeld in een zaal die de vergelijking
met een sauna moeiteloos kon doorstaan. Voeg
daar de hartverwarmende prestati e van Koda aan
toe, het leuke viertal waarmee ik de avond heb
doorgebracht, een grote groep bekenden die ik terugzag
... en je begrijpt dat mijn scepti sche houding
om zo'n optreden live bij te wonen dringend aan
een update toe was.
Het bemachti gen van kaartjes voor de fi nale bleek
zowat onbegonnen werk. Ik kon er uiteindelijk nog
2 te pakken krijgen en had hierbij een ‘outstanding’
gids in gedachten om me ginds door de drukte en,
wie weet, de aft erparty te loodsen. Het moest maar
eens een beetje meezitt en en dan wilde ik toch
graag een glimp opvangen van Koda's ‘moment de
gloire’.
De aanloop naar de uitzending verliep bijzonder
vlot. De vorige keer was ik al uitgeput toen alles
nog moest beginnen, omdat een of andere enter-
6
l KI KKIWOORD WO WOOR OR ORD
tainer ons honderden keren liet rechtspringen;
alsof ‘warming-up’ nog nodig was in die bakoven.
Maar met Koen Wauters op het podium ben je al
gauw dat voorprogramma vergeten. Het is en blijft
een meesterlijke presentator die alles steeds in de
juiste plooi doet vallen. En wat heb ik me weer te
goed gedaan aan het onverbeterlijke ‘Briti sh accent’
van Ray Cokes. Het viel me trouwens op dat
alle juryleden erg lovend waren in hun beoordeling
van de optredens.
Op zich vind ik dat Belgium’s-Got-talentconcept
wel leuk. Uiteraard is er plaats voor acts die gewoonweg
steengoed zijn, maar daarnaast is het
programma een duwtje in de rug van de amateur
die zich een keertje wil meten met de top. Of deze
schift ing ook nog in de fi nale moet gebeuren, wil
ik dan weer niet gezegd hebben. Een andere bedenking
is, dat sommige fi nalisten wel erg weinig
ti jd krijgen om nog een nieuwe act te verzinnen.
In het slechtste geval sta je een week voor de fi -
nale nog te zwoegen op het podium.
Bovendien lijkt het me haast onbegonnen werk
om een heldere stem te vergelijken met een wervelende
dansgroep. Een beetje inspraak van de
jury ti jdens de fi nale kan, wat mij betreft , zeker
geen kwaad.