Kvo 76 - Reunistenvereniging Onderzeedienst

Klaar Voor Onderwater 76 Pagina 9
dansen waren, heel fanatiek zag ik ze bezig met de
Engelse wals. Ik had zo mee kunnen doen. Ook hier
waren we de enige westerlingen in de ruime omgeving
en we vielen dan ook behoorlijk op ondanks
dat we zo nonchalant mogelijk rond wandelden.
Wat ook heel bijzonder was waren de groepjes oudere
mannen en vrouwen die traditionele muziek
aan het maken waren. Heel fanatiek werd er ook
om beurten bij gezongen en het spontane applaus
van onze kant werd dan ook heel dankbaar en trots
in ontvangst genomen. Ik verdenk ze er ook van dat
ze extra hun best deden vanwege onze aanwezigheid.
Veel jongeren zijn ook aan het badmintonnen
of zijn verwoed met een kaartspel bezig waarbij
volgens mijn waarnemingen ook best wel gegokt
wordt. Maar niet iedereen is druk bezig want er zijn
er ook die een zanggroepje gevormd hebben en
weer anderen lezen hun ochtendkrantje.
Kortom zo’n bezoekje aan een park is een belevenis
op zich.
De volgende ochtend om acht uur vertrek naar de
Verboden Stad. Gelukkig was het niet zo erg druk
en onze gids leid ons door de kaartencontrole en we
konden ons vergapen aan de pracht en praal van dit
paleis.
Het was indrukwekkend om die prachtige gebouwen
te zien sommigen waren gesloten voor het publiek
ter bescherming van het cultuurgoed. Opvallend
was hoe schoon alle pleinen en gebouwen hier
in de Verboden Stad worden gehouden en hoe anders
is het buiten deze Verboden Stad.
De drukte van de mensen die komen kijken naar het
verblijf van de zesentwintig keizers die hier gewoond
hebben is te vergelijken met die van een
popconcert. Het is zo’n 35 graden wat het hier in de
drukte nu niet echt aangenaam maakt.
Een nauwe poort leidt naar het eerste binnenplein.
De doorgang is erg krap, bovendien willen nog enkele
auto’s tussen de massa mensen door rijden.
Dan komen we via een tweede plein, net als alle andere
pleinen, uit aan de achterkant van de Verboden
Stad. Aan de pleinen staan allemaal eeuwenoude
gebouwen, centraal op elk plein staat een gebouw
waar de keizer gefeliciteerd kon worden en waar hij
zijn belangrijke gasten kon ontvangen en waar hij
leefde en sliep. Overal waren prachtige marmeren
bruggetjes te zien en wat ook opviel waren de
enorme manshoge schalen of eigenlijk meer vazen
waar water in bewaard werd. Zo kon men, wanneer
er een brand was, sneller blussen.
Links en rechts kon je even ontvluchten aan de
drukte en meteen overviel je de serene rust die er
dan hing. Heel bijzonder wanneer je nagaat dat er
een tiental meters verderop honderden mensen lopen.
Aan het eind van deze stad in een stad ligt dan
ook nog een prachtig park waar je lekker van je ijsje
kunt genieten of even kunt uitpuffen in de schaduw.
Na een heerlijke lunch bezochten we het zomerpaleis
van de keizer wat gelegen is in weer een prachtig
park maar deze keer met een groot meer. Het
lijkt een beetje op de Verboden Stad maar dan
weer heel anders, veel meer pagoden, andere kleur
dakpannen. Langs het grote meer ligt een anderhalve
kilometer corridor met schilderingen. Deze waren
tijdens de revolutie wit gemaakt maar zijn nu
gerestaureerd met felle kleuren. Je vindt het mooi
of niet. Je kan je begeven naar een romantisch
plekje wanneer je gewoon ergens een trapje naar
boven neemt en dan kom je uit bij de meest prachtige
voorportalen naast, in en boven elkaar gebouwd,
deze leiden je uiteindelijk allemaal naar de tempel.
Je kon daar heerlijk wandelen en genieten van alle
vaders en moeders die met hun kind daar aan het
wandelen waren. Omdat in China een ‘één kind‘
politiek gevoerd wordt is het een beetje beangstigend
om te zien hoe de (groot)ouders met hun kindje
omgaan zo intens genieten ze van het kind. Begrijpelijk
natuurlijk maar het zijn wel kleine keizers
en keizerinnetjes.
Een tochtje met een echte drakenboot sloot ons bezoek
daar af en tot slot van deze vermoeiende dag
bezochten we nog een heel oud theater waar we een
acrobaten show en westerse maar ook veel traditionele
dans kregen voorgeschoteld. Het was hartverwarmend
om te zien en horen hoe de Chinezen in
de zaal reageerden op de voor ons simpele en eenvoudige
grappen en grollen op het toneel. Prachtig
gewoon en ook dat was weer iets om nooit te vergeten.
wordt vervolgt
Dick de Jong