Verdiepen therapieën gemartelden 3 (lezing, 1998) - Marieke de Vrij

klapperen met zijn bekken, van de hoge energieën die hij via mij te verwerken had op
het gebied van losmaken van dat trauma. Hij was voor een deel in dit leven ook impotent
geweest, door het trauma van de martelingen van toen. Ik had voor wat mijn trauma
betreft, daar al eerder diep mee gewerkt, dus ik had al wat ruimte. De relatie verdiepte
de eerdere verwerkingen.
Een andere bijkomstigheid was, dat toen het trauma geschoond was bij ons beiden, de
relatie ook afgelopen was. Heel pijnlijk. In de laatste intieme ontmoeting die ik met hem
heb gehad, was ik op dat moment en in de veronderstelling dat wij niet uit elkaar
hoefden te gaan. In zowel de erotiek als wel in de healing die ik met mijn handen gaf
daarna werd zijn lichaam volledig vrijgezet. De beelden van de martelingen van weleer
trokken door mij heen. Zijn lichaam ging nog sterker klapperen, vooral zijn bekken door
de loslating van de energieën van het trauma. Het leek alsof in mijn benen buizen
aangebracht werden om af te voeren, waar zo de energie door stroomde en ook ik begon
met mijn hele lichaam te schudden. Grove tot hele fijne trillingen golfden door mijn hele
lichaam heen. Dat heeft wel een half uur á drie kwartier geduurd en op het moment dat
dat aan ging vangen toen wist ik: nu dien ik hem los te laten. Het is schoon, het is klaar
en wij moeten beiden los van elkaar verder.
Ik geef je daarbij eigenlijk alleen maar het voorbeeld mee van hoe sterk zielen die iets
traumatisch meegemaakt hebben tot elkaar aangetrokken kunnen worden ter genezing
van een trauma. Voor hem en voor mij was dat een heel belangrijke ontmoeting. Niet
gemakkelijk want ik werd regressiematig heel erg open voor die nare beelden en
herinneringen, dus ik moest er wel door.
Hij met zijn gesteldheid die zeker een grote openheid had, maar wat minder direct voor
de beelden, werd in de verwonding van de seksualiteit, van dat trauma op deze manier
ook afgeholpen. De nieuwe ervaringen hielpen hem om daar doorheen te kunnen. Dan
vind ik dat ook een genezing vanuit een gunst van de kosmos, dat je dat op zo=n manier
met elkaar door mag gaan. Nu ik dit verteld heb, vermoed ik dat ik nu wel teksten ga
krijgen, maar dit lag er voor.
(Marieke stemt zich af)
Nee, de begeleiders zijn nog niet tevreden. Ik ga even kijken wat ze verder willen.
‘t Is aller schattigst. Ze zeggen dat het hen tot tevredenheid stemt, dat ik nog steeds een
2011 / Mens zijn / Psychologie / © Marieke de Vrij 21