Verdiepen therapieën gemartelden 3 (lezing, 1998) - Marieke de Vrij

evestigen.
Als je iemand ontmoet die sterk aangedaan is door dit soort ervaringen, moet je kijken
waar de eigenheid lag voordat de schade plaatsvond en dan met verve de cliënt dat uit
laten drukken wanneer hij dat wenst. In geval van creativiteit, is dat een ondersteuning
om dat aan te gaan. In het geval van mismoedig zijn: laat het lichaam het tot in het
extreme uitdrukken. Als dat uitgedrukt is, dan zal door de acceptatie die daar naar toe
gericht is, de ontlading volgen en is er uiteindelijk minder mismoedigheid. Als je het
nooit even helemaal hebt mogen zijn, dan zet zich dat vast.
Het kan ook met klanken of wat dan ook uitgedrukt worden. Als ik zelf weleens ergens
van baal, wil ik wel eens keelklanken maken, een beetje grommen en dan schiet ik
daarna in de lach, want door te grommen ben ik eigenlijk meteen al de spanning kwijt.
Als ik het wegslik, gaat het door het keelchakra, het hartgebied, de solar plexus en de
rest, dan moet ik er veel langer mee rondlopen voordat ik het transformeer. Gewoon
even grrrrrm. Dat is een veel snellere ontluchting.
Iemand die iets zwaars heeft meegemaakt, mag uitdrukken hoe zwaar het was. Moet hij
zich voor ons maar hoog houden en op die bank gaan zitten, belangstellend luisteren
naar het bericht dat het brood 10 cent duurder is geworden?
Vraag/opmerking:
Het is voor heel veel cliënten moeilijk om geluid er te laten zijn.
Marieke:
Daar kan je als therapeut ondersteunend in zijn.
Onduidelijke voorgevoelens van naderend onheil en
het achteraf hebben van schuldgevoelens van onvoldoende luisteren hiernaar.
Ik krijg nu een ander beeld te zien. Soms kan een atmosfeer al bezwangerd worden door
aankomend leed. Net als bijvoorbeeld voor de Tweede Wereldoorlog uitbrak, het hing al
in de lucht. Sommige mensen zijn daar onbewust al op aangesloten. Zo ook zijn er
2011 / Mens zijn / Psychologie / © Marieke de Vrij 39