Verdiepen therapieën gemartelden 3 (lezing, 1998) - Marieke de Vrij

innen lichaamsgerichte therapieën zijn er tegenwoordig veel harde methodes. Mijn
innerlijk gevoel zegt altijd: Als je de cliënt van binnenuit het lichaam door laat ademen
naar de plaats waar de blokkade zit, dan brengt hij van binnenuit de getraumatiseerde
plaats in beweging.
Ik heb met het thema lichamelijke therapieën gewerkt met therapeuten. Je kunt
bijvoorbeeld op een traumaplek je vingertoppen in de huid boren. Dan moet het trauma
zich vrijgeven of je wilt of niet. Als je dezelfde vingertoppen op de aangedane plek legt
met veel warmte en liefde en je vraagt de cliënt of hij naar jouw vingertoppen wil
doorademen, dan ontbloot het trauma zich heel zacht.
De cliënt kan doorademen zover als zijn psyche het op dat moment toelaat. Dan kan je
nooit, tegen de innerlijke structuur van de cliënt in, iets ontwapenen. Jij moet geduld
hebben en misschien vaker je vingers op de zere plek leggen en de cliënt gaat oefenen in
overgave. Dat is een overgave in wezen naar zichzelf en dat leidt dan naar de therapeut.
Het is een vermoeiende, afwachtende omstandigheid en minder zelfstrelend voor de
therapeut, want je moet geduld uitoefenen. Je kunt niet meteen zeggen: Het effect van
mijn behandeling was dat hij tegen het plafond aanvloog en alles kwam er uit enz. Jullie
therapeuten realiseren je te weinig, dat wanneer je een trauma naar buiten haalt, je een
vacuüm creëert in het lichaam; wie staat daar bij stil?
De energieën van de aanrichtingen van een trauma, bijvoorbeeld bij incest, kunnen
gigantisch zijn. Ik heb aura healing gegeven bij mensen met incestueuze ervaringen. Je
haalt er een klont haast slijmerige en propperige energie uit. Die ruimte in de buikholte
was gevuld met energetische zwaarte van dat trauma.
Als je een trauma los maakt is er een lege ruimte, net zoals je wordt geopereerd en er is
iets uitgehaald. De organen moeten weer op zijn plek vallen. Als je bijvoorbeeld een nier
weghaalt, heb je een loze ruimte. De andere organen en het weefsel daaromheen moeten
een nieuwe geografie vormen. Als je een trauma te snel losmaakt, ontstaat er bij de
ander een vacuüm. Dat vacuüm kan ingevuld worden met van alles en nog wat.
De geestkracht van de cliënt moet in staat zijn om dat vacuüm positief in te vullen. Als
de geestkracht van de cliënt onvoldoende aangewakkerd is en het trauma wordt er
uitgezet en hij kan het niet zelf invullen, kan hij ongelooflijk kwetsbaar worden door
invullingen van anderen of entiteiten in de onstoffelijke wereld. Er kunnen allerlei mixen
2011 / Mens zijn / Psychologie / © Marieke de Vrij 52