Download Code van goede praktijk - Emis - Vito

Niet hechtgebonden asbest (losgebonden asbest)
De asbestvezels zijn in deze producten niet of slecht ingesloten in de matrix.
Voorbeelden:
― isolatie van leidingen, ketels, tanks, brandkastdeuren e.d.;
― isolatie van oudere elektrische apparaten als ovens, broodroosters, strijkijzers e.d.;
― gespoten asbesthoudende materialen (spuitasbest e.d.);
― vinylvloerbedekking met asbesthoudende onderlaag;
― brandwerend board;
― zwaar verweerde asbestcementproducten.
Niet hechtgebonden asbest kent verschillende gradaties, van ongebonden asbest,
zondermatrixmateriaal, tot slecht- en matig-gebonden asbest.
Vrije asbestvezels < 100 μm
Vrije asbestvezels < 100 μm zijn potentieel inadembare vezels, ook wel (ten onrechte)
respirabele vezels genoemd. De vrije asbestvezels < 100 μm bepalen het actuele
blootstellingsrisico aangezien alleen deze vezels ingeademd kunnen worden.
Vezelequivalent (veq)
Vanwege de verschillende veronderstelde effecten van de diverse vezeltypes zijn ten behoeve
van de asbestconcentratienormen in het milieu equivalentiefactoren geformuleerd. Voor de
vezels met een lengte > 5 μm wordt voor amfibolen een equivalentiefactor van 10 gehanteerd
terwijl voor de serpentijnen (chrysotiel) een equivalentiefactor van 1 geldt. In Vlaanderen wordt
deze indeling niet gevolgd. Het milieubeleid in Nederland is gericht op vermindering van de
risico's van blootstelling aan asbest via de lucht tot in elk geval het maximaal toelaatbaar
risiconiveau (MTR) van 100000 veq/m³ en, zo mogelijk tot het verwaarloosbaar risiconiveau
(VR) van 1000 veq/m³.
Grenswaarde
Een normwaarde waaraan een berekende concentratie in een (deel)partij kan worden getoetst
(bijvoorbeeld streefwaarde, interventiewaarde).
Onderlaag
De onderlaag is die bodemlaag die zich bevindt onder de bovenlaag en die normaal gesproken
niet geroerd wordt door bewerkingen, zoals ploegen, omspitten of harken.
Bovenlaag
De bovenlaag is die bodemlaag die normaal gesproken geroerd wordt door bewerkingen, zoals
ploegen, omspitten of harken; de laag kan in dikte variëren van ca. 5 cm tot maximaal 50 cm,
maar is over het algemeen 20 cm – 30 cm diep.
Toplaag
De bovenzijde van een bodemlaag/partij. De toplaag wordt in dit protocol gedefinieerd als de
bovenste laag van een partij die nog visueel geïnspecteerd kan worden; over het algemeen is
deze laag 1 cm - 3 cm dik.
12/69 Code van goede praktijk voor oriënterend bodemonderzoek, beschrijvend bodemonderzoek en risicoanalyse voor
asbestverontreiniging