Download Code van goede praktijk - Emis - Vito

Referentie Longkanker Mesothelioom
WHO (1989) – chrysotiel 500 4 – 450
IRIS (1993) 40
NRC (1984) 30 -170 (rokers)
700 -1400 (niet-rokers)
Benaderend berekend 55 -125 (rokers)
270 -330 (niet-rokers)
Hodgson (2000) * Ong. 150 (crocidoliet)
Ong. 1500 (crocidoliet)
Valic (2000) op basis van:
WHO Exp. Meeting (1986)
WHO AQG (1987)
NRC
8-37
37
9-22
0
40 (crocidoliet) **
15 (amosiet)**
20000 (chrysoltiel)**
Tabel 4: Samenvatting van concentraties overeenkomend met een extra levenslang kankerrisico van 1/10 3
bij
langdurige bloostelling (v/m³)
Uit de gegevens blijkt dat bij lage omgevingsconcentraties het risico op mesothelioom groter is
dan het risico op longkanker, hoewel dit cijfer beïnvloed wordt door het rookgedrag. Dit wordt
ook aangegeven in de studie van Hodgson, die bij concentraties van 0,005 v/ml-j (5 jaar
blootstelling aan 1000 v/m³) nog een beste schatting van 1 op tienduizend kans op
mesothelioom geeft. Uit de gegevens blijkt dat chrysotielasbest minder toxisch is dan
amfiboolasbest.
Er dient ook opgemerkt dat bij de risico-inschatting in principe moet rekening gehouden worden
met het risico voor optreden van longkanker én mesothelioom; de risico’s voor het ontstaan van
beide kankers moeten gesommeerd worden. IRIS heeft dit reeds verwerkt in het eenheidsrisico.
Op basis van de informatie en rekening houdend met het feit dat de waarde van IRIS de meest
recente herziening kent en een officiële waarde is, zal het eenheidsrisico van IRIS (met name
0,23 (v/ml) -1 of 40 v/m³ bij 1/10 5 ) gebruikt worden.
*schattingen uit overzicht (tabel 5)
**voor 5 jaar durende blootstelling vanaf 30 jaar; bij langer durende blootstelling en vroegere initiële blootstelling neemt
het risico toe
24/69 Code van goede praktijk voor oriënterend bodemonderzoek, beschrijvend bodemonderzoek en risicoanalyse voor
asbestverontreiniging