Reinaert de vos - Bulkboek

8
Het was in eenen tsinxen daghe
Dat beede bosch ende haghe
Met groenen loveren waren bevaen.
Nobel, die coninc, hadde ghedaen
Sijn hof crayeren over al ......
Oorspronkelijke tekst
Isingrijn ende sine maghe
Ghinghen voer den coninc staen
Ysengrijn begonste saen
65 Ende sprac: ‘Coninc, heere,
Dor hu edelheit ende dor hu eere
Ende dor recht ende dor ghenade,
Ontfaerme hu miere scade
Die mi Reynaert heeft ghedaen,
70 Daer ic af dicken hebbe ontfaen
Groeten lachter ende verlies.
Voer al dandre ontfaerme hu dies
Dat hi mijn wijf hevet verhoert
Ende mine kindre so mesvoert
75 Dat hise beseekede daer si laghen,
Datter twee noint ne saghen
Ende si worden staer blent.
Doe Ysengrijn dit hadde ghesproken,
Stont up een hondekijn, hiet Cortoys,
100 Ende claghede den coninc in Francsoys
Hoet so arem was wijlen eere,
Dat alles goets en hadde meere
In eenen winter, in eene vorst,
Dan alleene eene worst
105 hem Reynaert, die felle man,
Die selve worst stal ende nam.
Tybeert die cater die wart gram;
Aldus hi sine tale began
Ende spranc midden in den rinc
110 Ende seide: ‘Heere coninc,
Dor dat ghi Reynaerde zijt onhout,
So en es hier jonc no hout
Hine hebbe te wroughene jeghen hu.
Dat Cortoys claghet nu,
115 Dats over menich jaer ghesciet.
Die worst was mine, al en claghic niet.
(Zo woordelijk mogelijke) hulphertaling
Isegrim en zijn verwanten
Gingen voor de koning staan
Isegrim begon meteen
En sprak: “Heer Koning”
Door/terwille van uw edelheid en uw eer
En terwille van recht en door genade
Ontferm u over de schade
Die Reinaert mij heeft gedaan
Van wie ik dikwijls heb ontvangen
Groot (hoon)gelach en verlies
Vóór al ’t andere (=vooral), ontferm u over dezes (=hierover)
Dat hij mijn vrouw heeft gehoereerd (=verkracht)
En mijn kinderen zo mishandeld
Dat hij ze bezeken/bepist heeft waar ze lagen
Zodat er twee nooit meer kunnen zien
En ze staar-blind (=stekeblind) zijn geworden
Toen Isegrim dit had gesproken
Stond een hondje op, die heette Courtois
En klaagde naar de koning in het Frans
Hoe het zo arm was een wijl eerder (=eertijds)
Dat van alle bezit, niet meer had
In een winter, in een vorst
Dan alleen een worst
Hij, Reinaert, die valse man
Diezelfde worst stal en nam
Tibeert de kater werd kwaad (‘gramschap’)
Toen hij zijn verhaal (=betoog) begon
En sprong midden in de ring
En zei ‘Heer Koning’
Doordat u van Reinaert niet houdt (on-houdt!)
Zo is hier jong noch oud
(Of) hun hebben te klagen tegen u.
Dat/wat Courtois nu klaagt
Dat is vóór menig jaar geschied
Die worst was van mij, al klaag ik niet