Het smartvol lijden van Jezus Christus - visioenen van Anna ...

niet te hebben gezien dat de Heer zelf het H. Sacrament nuttigde
of het zou mij ontgaan moeten zijn.
Toen Hij het gaf, schonk Hij zichzelf, zodat Hij mij
toescheen als had Hij zichzelf ontledigd, als had Hij
geheel zijn binnenste in ontfermende liefde
uitgestort. Doch zo iets is in geen mensentaal te verwoorden.
Toen Melchisedek brood en wijn offerde, heb ik evenmin gezien
dat hijzelf ervan heeft genuttigd. Ik heb ook geweten waarom de
priesters het integendeel wél nuttigen, ofschoon Jezus het niet
deed.
Terwijl de zienster deze laatste woorden uitsprak, keek zij opeens ter
zijde als om te luisteren; een verklaring werd haar gegeven, doch
slechts het volgende kon zij ervan vertolken:
Hadden de engelen het uitgereikt, zijzelf zouden het niet gebruikt
hebben; hadden evenwel de priesters het niet genuttigd, dan zou
het sedert lang opgehouden hebben te bestaan. Nu zij het
nuttigen, blijft het behouden. (Zonder dit brood der engelen,
zouden de priesters niet als priester kunnen leven; het
priesterschap zou spoedig uitgestorven zijn.)
Alle handelingen van Jezus bij de instelling van het
H. Sacrament verliepen zeer regelmatig, in de beste
volgorde en daarbij statig; alles was leerrijk en
onderrichtend. Ook zag ik de apostelen achteraf het een en
ander met bepaalde tekens opschrijven in de kleine rollen, die zij
bij zich droegen. Jezus’ bewegingen naar links en rechts
waren plechtig, zoals ze dit ook altijd waren
gedurende zijn gebedshandelingen. Alles wees op de
kiem en de oorsprong van de heilige Mis. Ik zag ook hoe
de apostelen bij hun toe- en nadertreden en op sommige andere
ogenblikken naar elkander bogen, zoals de priesters in de
plechtige diensten.
Fascikel 29 60