Bijlage 2 Archeologische onderzoeken - ruimtelijkeplannen ...

Afb. 11 A. Vingertopindrukken op overgang
hals-schouder; B. Kalenderbergversiering;
C. Vingertop/nagelindrukken
op de rand.
7. Van der Velde, et al 1999, 51-53.
8. Van der Velde, et al, 1999, 51-53.
9. Van den Broeke 1980, 106 afb. 4.
10. Van Beek & Wevers 1993.
11. Taayke 1996, deel II, Noord Drenthe,
30 fig. 2.3.
12. In Raalte is organisch gemagerd aardewerk
aangetroffen dat wordt gedateerd
vanaf de eerste eeuw na Chr.
Zie: Groenewoudt, et al 1998, 43.
17
▼
ADC Rapport 128 - Enschede, Josink Es - AAO
deze wijze versierd zijn
geweest. Eén fragment
tenslotte heeft een rij
vingertopindrukken op de
overgang van de hals
naar de schouder (afb.
11A).
Perioden van
bewoning
Een stuk Wikkeldraad
aardewerk is met zeker-
heid te dateren in de
Vroege Bronstijd (2000-
1800 v.Chr.), terwijl ook
de randscherf met
doorboring waarschijnlijk
uit deze periode zal stam-
men. Het is echter niet
eenvoudig om hieraan
conclusies te verbinden. Zo komt het in deze omgeving wel vaker voor dat er te midden
van materiaal uit de Late Bronstijd / Vroege IJzertijd, enkele fragmenten uit de Vroege
Bronstijd worden aangetroffen. 7 Ook onder het onversierde materiaal kunnen zich frag-
menten van de niet versierde delen van Wikkeldraad potten bevinden. Het materiaal moet
derhalve niet meteen als ruis worden beschouwd. Dat er op deze locatie in de Vroege
Bronstijd inderdaad bewoningsactiviteiten hebben plaatsgevonden, is tevens af te leiden uit
het vuursteen dat tijdens het AAO werd aangetroffen (zie hoofdstuk 6).
Voor het overige materiaal is het veel moeilijker om harde uitspraken omtrent de daterin-
gen ervan te doen. Bij verschillende onderzoeken in deze regio is reeds gebleken dat het
aardewerk voornamelijk met steengruis gemagerd is, hetgeen ook daar soms problemen
met dateren geeft. 8 Ook de decoratietechnieken -ingekraste motieven, nagelindrukken op
de rand en besmijting op de buik van potten en Kalenderberg-decoratie- komen gedurende
een lange periode voor; van de Late Bronstijd tot in de Romeinse Tijd. Zowel de periode
waarin steengruis als magering werd gebruikt als die van de afzonderlijke versierings-
wijzen zijn derhalve zeer ruim.
Wanneer de hier besproken vondsten uit één bewoningsperiode zouden stammen, kunnen
ze wellicht vergeleken worden met een vindplaats waar al deze vormen van decoratie in
combinatie met elkaar binnen één context zijn aangetroffen. Zo’n vindplaats is bijvoorbeeld
gevonden in Limburgse gemeente Geleen. 9 Hij is te dateren in de Late Bronstijd / Vroege
IJzertijd. Hoewel beide vindplaatsen geografisch gezien ver uit elkaar liggen, zijn ze in dat
geval onderling wel goed vergelijkbaar. De magering van het aardewerk komt evenwel niet
overeen. In Geleen is het meeste aardewerk met potgruis verschraald, hetgeen wijst op
een duidelijk regionaal verschil. Dat steengruis mageringen in de regio van Enschede wel
gebruikelijk is, wordt bevestigd door andere opgravingen in Oost Nederland. Zo is bijvoor-
beeld het aardewerk dat werd opgegraven in Zwolle-Ittersumsebroek voornamelijk ver-
schraald met steengruis. Ook zijn daar enkele scherven aangetroffen die in de Late Brons-
tijd geplaatst worden en tevens voorzien zijn van ingekraste versieringen en Kalenderberg
decoratie. 10 Daarnaast lijkt een randfragment uit Enschede vergelijkbaar met het “Taayke-
type V1” uit noord Drenthe (afb. 12). 11 Het heeft zowel dezelfde magering als potvorm, ter-
wijl ook de randversiering en de locatie van de besmijting overeen komen. Dit aardewerk
wordt eveneens geplaatst in de Late Bronstijd / Vroege IJzertijd. Echter, wanneer het in
Enschede aangetroffen aardewerk niet van één bewoningsperiode afkomstig is, moet reke-
ning gehouden worden bewoningsactiviteiten op deze locatie gedurende de gehele periode
tussen de Late Bronstijd en de Romeinse Tijd of verschillende delen daarvan.
Aardewerk dat met organisch materiaal gemagerd is, wordt meestal in de Late IJzertijd
en/of Romeinse Tijd gedateerd. 12 Ook nu weer bemoeilijkt de geringe hoeveelheid (2 stuks)
de interpretatie ervan. Het is niet uit te sluiten dat het scherven betreft die jonger zijn dan
de rest van het materiaal en derhalve als ruis moeten worden beschouwd. Echter, ook een
hieronder te bespreken, gedraaide Laat Romeinse scherf wijst mogelijk op bewonings-
activiteiten in deze omgeving gedurende de (Laat) Romeinse Tijd.