Jaargang 2013, Week 24

inwonerinterview
4
Een lintje voor Mieke Kuijpers
Mieke Kuijpers kan wel honderd mensen verzinnen
die een lintje verdienen, maar aan zichzelf had ze
niet gedacht. Toch was zij dit jaar één van de gelukkigen
die werd voorgedragen voor een koninklijke
onderscheiding en deze ook heeft gekregen.
Ook al had ze niet aan zichzelf gedacht; anderen dachten
daar blijkbaar anders over. Er waren en zijn inderdaad een
heleboel redenen waarom ze toch echt wel in aanmerking
kwam voor deze eer. Haar inzet voor het korfbal, humanitaire
hulp aan Rusland, vrijwilligster voor mensen met een
beperking en haar inzet en liefde voor de natuur. Velen
van u zullen Mieke daarom wel kennen, maar misschien
wist u nog niet dat Mieke Kuijpers in 1948 als Maria
Tholen werd geboren in Wintelre. De naam Mieke kwam
later toen ze tijdens haar opleiding als gezinsverzorgster
tussen een heleboel Ria’s en Maria’s zat. ‘Noem mij maar
Mieke’ heeft ze toen gezegd en dat is ze gebleven. Van
haar ouders leerde ze al van jongs af aan de liefde voor de
natuur. “Met ons pap in het voorjaar kievitseieren zoeken.
Ook hadden we ieder ons eigen hoekje in de tuin op een
strook grond achter de beukenheg. Dat moesten we zelf
bijhouden. We hadden er natuurlijk allemaal aardbeien op
staan en radijsjes, wat toen echt een lekkernij was. Ons
mam was echt van de bloemen.” Deze mooie herinneringen
worden overschaduwd door het vroege verlies van
haar beide ouders. Ze was vijftien en de oudste van acht
kinderen toen ze bij een tante in huis werden opgenomen.
Mieke: “Wij hadden er niet om gevraagd, maar het was
zoals het was. Vroeger werd er ook niet over gepraat. Het
leven ging gewoon door.” Het leven ging inderdaad verder.
Ze speelde korfbal bij Winty, volgde de opleiding tot
gezinsverzorgster en ging in Veldhoven werken. Toen leerde
ze Jan kennen. Het was op eerste paasdag. Op tweede
paasdag kwam hij terug met zijn vriend Arie, want hij
vond de vriendin van Mieke wel wat voor zijn vriend. En
zo is het ook gegaan. Jan en Mieke trouwden al vrij snel
en verhuisden naar Reusel. Arie en Dina volgden enkele
jaren later en ze zijn nog steeds goed bevriend. Heel toevallig
werd ook Arie dit jaar verrast met een lintje.
Een dag vol verrassingen
De dag dat Mieke een lintje kreeg, zal ze niet snel vergeten.
Het was tot het laatst toe een complete verrassing.
‘Heel toevallig’ hadden haar dochters Renate en Martine
haar kort daarvoor meegenomen naar Hapert om haar in
het nieuw te steken. ‘Een cadeautje voor Moederdag’ hadden
ze gezegd. Ook had Renate zogenaamd een minime-
De Uitstraling
Door Margreth Sanders
tamorfose gewonnen en die gaf ze aan moeder Mieke om
haar haren te laten doen. Dus ging ze die bewuste dag
netjes aangekleed naar de Hollandershoeve omdat ze
dacht dat Arie daar gedecoreerd zou worden. Toen de burgemeester
op haar afkwam om haar een hand te geven,
had ze het nog niet in de gaten. “Ik dacht: die kent me
nog van de spellenmiddag van een tijdje geleden. Maar
toen zei hij: ‘Daar is ze dan’ en op het moment dat ik allemaal
bekenden zag, viel het kwartje pas.” Het werd een
onvergetelijke dag met, na het officiële gedeelte, ook nog
een receptie in de kantine van de korfbalvereniging.
Mieke: “Het zat en stond er helemaal vol en de eindtijd
liep ook een beetje uit. Ik ben heel erg verwend met veel
cadeaus, bloemen en bonnen. Van mijn broers en zussen
heb ik een heel toepasselijk cadeau gekregen waar ik heel
blij mee ben. Namelijk een boom, een zomereik, die van
de gemeente op ‘mijn stukje Reusel’ geplant mag worden.
Dat is op de kruising Bakmannen/Beleven.”
Natuurliefhebber
Dat stukje Reusel wordt door Mieke minstens één keer per
week bezocht, soms wel vaker. Ze gaat dan meestal met
de fiets of wandelt ernaartoe. Mieke: “Het is daar echt
Foto: Ringfoto Jos Droog