Nieuw gebruik, oud gebouw - Historisch Centrum Leeuwarden

ichtte (en richt) zich op specifieke groepen waaronder één- en twee-
persoonshuishoudens en gehandicapten. Haar inbreng is overduidelijk.
In het omvangrijke bouwwerk werden zo’n 200 appartementjes
voor alleenstaanden en paren gerealiseerd, variërend van kamers in
woongroepverband tot driekamerwoningen. Bovendien kon er een
twaalftal gemeenschappelijke ruimten worden gemaakt. Voor mensen
met beperkingen werd op de begane grond individuele woonruimte
gerealiseerd in combinatie met gezamenlijke voorzieningen. Om
het gebouw overzichtelijk te houden werd het per verdieping in vier
sectoren verdeeld.
Extern bleef het gebouw grotendeels in zijn oude staat gehandhaafd.
Achter de bestaande ramen zijn nieuwe aangebracht omwille van de
warmte-isolatie. De eenvoudige dakkapellen boven de raamtraveeën
lijken oorspronkelijk, maar zijn een toevoeging, want ook de zolders
zijn bewoonbaar gemaakt. Het zijn de vier glazen puien vóór de
trappenhuizen, die aan de buitenkant duidelijk maken dat de kazerne
een nieuwe functie heeft gekregen. Op de binnenplaats zijn de
veranderingen en toevoegingen veel opvallender. Hier kwamen als
vluchtwegen galerijen en trappen en bovendien werden er kokers
neergezet voor liften die vanuit de interne trappenhuizen toegankelijk
zijn. Ook is een deel van de binnenmuur uitgebroken voor een serre
van het deel van het gebouw dat voor gehandicapten bestemd werd.
Overdekte fietsenstallingen kregen hier een plaats. Het vroeger met
een hek afgesloten voorterrein werd als parkeerruimte ingericht.
De commune-achtige idealen van veel bewoners uit de beginperiode
lijken geleidelijk plaats gemaakt te hebben voor een meer zakelijke
benadering: het is goedkoop wonen in de kazerne en vooral studenten
maken daar gebruik van. Na vijfentwintig jaar intensief gebruik wordt
het gebouw gerenoveerd.
47