Vanuit het perspectief van het kind - Inspectie jeugdzorg

Flevoland Inspecteur Nienke Hippe:
In Flevoland wordt gewerkt met het IPT-model (Intensieve Pedagogische Thuiszorg), dat uitgaat van de
mogelijkheden van de cliënt (en zijn omgeving) om zelf mee te werken aan de oplossing van zijn probleem.
De provincie heeft geld gezocht en vrijgemaakt om IPT’ers als een spin in het web in te zetten in gezinnen.
De caseload is 1 op 5. De IPT’ers hebben een speciale opleiding gevolgd. Het uitgangspunt is dat hulp
zo snel mogelijk eerst in de thuissituatie aangeboden moet worden, zo licht als het kan en intensief als
het moet. Afhankelijk van de problematiek zetten de IPT’ers de hulpvormen in die nodig zijn en werken
zij samen met het lokale aanbod. De provincie Flevoland streeft zo naar een doelmatige en effectieve
inrichting van de jeugdzorg.
Verder hebben de provincie, de gemeenten, de schoolbesturen en justitie-politie in 2006 een ‘Gaaf’
convenant gesloten, een Gemeenschappelijk Actieprogramma Aansluiting Flevoland, waarin zij afspraken
hebben gemaakt over hun samenwerking in de hulp aan kinderen en hun ouders, zodat er geen kinderen
in Flevoland buiten de boot vallen. De sluitende hulp gaat uit van één kind - één gezin - één plan.
Wat mij hierin aanspreekt is de aansluiting tussen jeugdzorg en jeugdbeleid.
Zeeland Inspecteur Perry Derks:
Stadsregio Rotterdam Inspecteur Joke Boonman-Jacobs:
Vanuit een financieel moeilijke situatie heeft Stadsregio Rotterdam in zeer korte tijd de financiën op orde
gebracht. Verder heeft de Stadsregio hard gewerkt aan het wegwerken van de wachtlijsten. Niet alleen
kwantitatief is er geïnvesteerd, er is ook gekeken naar nieuwe vormen van zorgaanbod. Het is mij opgevallen
dat de Stadsregio streng heeft toegezien op de aanwezigheid van goede en volledige hulpverleningsplannen
bij de zorgaanbieders. Dit deden ze naar aanleiding van onderzoek door de inspectie. De Stadsregio heeft
afspraken gemaakt met AMK en BJZ naar aanleiding van de aanbevelingen uit onze rapporten ‘Bellen met
het AMK en dan?’ en ‘Crisis, wat nu?
Ik zie dat na een roerig verleden de rust is weergekeerd in provincie Zeeland. Je kunt merken dat de provincie
zijn regierol voortvarend oppakt. In die rol stellen ze duidelijke eisen aan de zorgaanbieder. Ze stellen
concrete vragen over voorgenomen verbeteringen, waarbij ze geen genoegen nemen met vage voornemens.
Ze hebben dan een zakelijke toonzetting en verwachten ook dat de zorgaanbieder doet wat er is beloofd.
Je kunt wel zeggen dat er een goede balans is tussen de provincie als handhaver van de kwaliteit van de
geboden zorg en de zorgaanbieder die de zorg biedt. Verder besteedt de provincie Zeeland veel aandacht
aan het verminderen van de wachtlijsten.
InspectIe jeugdzorg Jaarverslag 2006 5