this book

Het echte probleem is nog altijd de realisatie van windturbines
op land. Een goed voorbeeld hiervan zijn de plukjes van vier
molens die op plekken waar weinig weerstand is in het landschap
verschijnen, omdat er geen MER aanvraag voor nodig is. Er wordt
vanuit de vakwereld al jaren voor gepleit om windmolens zo op
te stellen dat ze structuren in het landschap accentueren. Maar
door de kleine aantallen kunnen ze niet worden gekoppeld aan
een landschappelijke structuur van formaat. Zo ontstaat er een
sprawl van molens. Om dit tegen te gaan is in het advies van
2007 al een voorstel gedaan voor het instellen vides; gebieden
waar verbod op molens komt om de open ruimte te beschermen.
Vooralsnog is dit voorstel niet uitgewerkt, een verbod vraagt
immers om alternatieve locaties.
In het algemene debat vallen er twee dingen op. De studies richten
zich vooral op grootschalige windparken, bij voorkeur op zee.
Een blik op de kaart leert echter dat de molens nu vooral aan de
randen van Nederland staan, in de open, agrarische landschappen
waar Holland trots op is en internationaal om bekend staat. Veel
van deze windmolens zijn in handen van boeren. Zij verdienen
een aanzienlijk deel van hun inkomen met wind en zijn zo in
staat de beroemde landschappen te onderhouden. Ironisch genoeg
wordt er tegelijkertijd door veel mensen geklaagd dat de molens
de open landschappen vervuilen. Dit dilemma blijft nu liggen.
Als je bedenkt dat 85% van het opgestelde vermogen afkomstig is
van agrariërs en dat deze beroepsgroep meer dan de helft van
het Nederlandse grondoppervlak in handen heeft, is het vreemd
dat een ambitieus plan voor deze opgave ontbreekt.
Verder lijkt het dogma, dat windmolens altijd moeten worden
gekoppeld aan zee en open polders, in Nederland onverminderd
te bestaan, terwijl de nieuwe generatie molens dit verschil
overbodig maakt. Het rendement is door de hoogte in heel
Nederland ongeveer gelijk. Ervan uitgaande dat de visuele
impact minder groot is in een besloten kleinschalig landschap,
is het interessant om te onderzoeken wat het betekend als
ook de zandgronden van ‘hoog’ Nederland in de opgave worden
meegenomen.
Wil het Nationaal Perspectief Windenergie net zo’n succes
worden als bijvoorbeeld Panorama Kraayenhoff voor de Hollandse
Waterlinie dan zal er eerst een duidelijke visie moeten komen
op bovenstaande vraagstukken.