Nov-dec 2012 def.pub - FEIFFengur

Pagina 16 Gæðingur 36/6
De tanden van het paard
Paardachtigen hebben een zogenaamd hypsodont gebit,
dit wil zeggen dat hun tanden heel hun leven doorgroeien,
om de slijtage door het kauwen te compenseren. De
tanden van het hyposodonte type van onze paardachtigen
zijn nog aangepast aan een "harde" voeding en niet
aan onze zachte grasweiden. Wanneer het evenwicht
"kauwen (afslijten)/uitgroeien van de tand" behouden
blijft, zijn de problemen gering
De tanden in de bovenkaak zijn breder dan deze in
de onderkaak. Daardoor zal het paard zogenaamde
haken of zeer harde en ver uitstekende glazuurpunten
ontwikkelen.
Deze scherpe randen zijn een natuurlijk fenomeen, maar
het gras en het voer dat in België beschikbaar is, is veel
weker en daarom staan de tanden minder bloot aan slijtage
en kunnen de haken bijzonder groot worden. De
randen kunnen in de wang van het paard snijden en het
eten bemoeilijken. Bij het eerste teken van verlies van
eetlust of gewicht, zijn het altijd de tanden van het paard
die eerst worden gecontroleerd.
Buiten haken zijn er nog andere ziekteverschijnselen in
de mond en aan de tanden die al dan niet frequent voorkomen.