Nov-dec 2012 def.pub - FEIFFengur

Pagina 18 Gæðingur 36/6
De tanden van het paard (vervolg)
De normale kauwbeweging bestaat uit 3 types bewegingen:
• de beweging van het openen en sluiten van de mond
• de maalbewegingen (lateraal)
Golfgebit / extensieve transverse ruggen: verhindert dat het
voer goed wordt gekauwd en is gemakkelijk op te merken
doordat het paard bij het eten pakken/balen voer/hooi laat
vallen
• de propulsie-/retropulsiebewegingen van de onderkaak (van voor naar achter)
De combinatie van deze 3 bewegingen creëert de helicoïdale beweging van de kaak.
Als het dier een tandpathologie vertoont, zal dit in eerste instantie gevolgen hebben op het vlak van de
voeding.
Het voer wordt minder goed gemalen en minder goed gemengd met speeksel. Dit laatste speelt een
chemische rol bij de voorvertering en een mechanische rol als smeermiddel. De voerprop zal groter
zijn, wat gevolgen zal hebben op de inname van voedingsstoffen.
Hoe dikker de voerprop hoe groter het risico op verstopping (obstructie in de slokdarm, koliek door
stase,…).
Doordat het voer een groter volume heeft, komt bovendien enkel de buitenzijde van de voerdeeltjes
in contact met de verteringssappen. De kwaliteit van het verteerde voer zal geringer zijn en er zullen
minder voedingsstoffen worden opgenomen door het organisme.
De maag zal dit trachten te compenseren door meer maagsappen te produceren, die zeer zuur zijn. De
pH van de maag zal veranderen en dit kan irritatie en zelfs zweren van het gastroduodenale slijmvlies
veroorzaken.
Paardachtigen hebben in het begin een melkgebit.
Het paard heeft drie snijtanden per kwadrant (tang, middelste, hoek).
Deze zijn wisselend.
Daarna volgen de haaktanden bij de hengsten, die doorkomen rond de leeftijd van 4 en een half jaar
en die blijvend zijn.
Dan zijn er 3 premolaren en 3 molaren. De premolaren wisselen ook.