Esther Ladiges (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis

geselecteerd waarvan dragers zouden mogen worden gesteriliseerd:
zwakzinnigheid, schizofrenie, manisch depressiviteit, erfelijke epilepsie,
de ziekte van Huntington, erfelijke blindheid, erfelijke doofheid, erfelijke
fysieke misvorming en ernstig alcoholisme. Om van geval tot geval te
kunnen beoordelen wie zou moeten worden gesteriliseerd, werden door
heel Duitsland speciale rechtbanken (‘Erbgesundheitsgerichte’)
opgericht. In deze rechtbanken werd door een advocaat, een medisch
beambte en een in rashygiëne gespecialiseerde dokter over het lot van
de ‘Erbkranke’ beslist. Ook in enkele andere Europese landen en in de
Verenigde Staten werd rond deze tijd sterilisatiewetgeving aangenomen.
In de meeste landen die dergelijke wetgeving aannamen, werden vooral
mensen met
Op 1 januari 1934 trad het Gesetz zur Verhütung erbkranken
Nachwuchses in werking. Tussen 1934 en 1945 zijn er rond de 360.000
mensen onder deze wet gesteriliseerd. De meeste omdat ze zwakzinnig
of schizofreen waren verklaard. De vage omschrijving van het begrip
‘erbrkrank’ toont aan dat het voor de nazi’s ook niet altijd duidelijk was
wie onder de sterilisatiewet viel. Het artikel uit de Sunday Times, dat in
de inleiding is genoemd, toont aan dat de slachtoffers zelfs niet altijd de
drager van een ziekte waren. Overtuiging van het volk, van het belang
van deze mensonterend lijkende maatregelen, werd noodzakelijk.
Vanaf 1938 begonnen de nazi’s met het doden van baby’s wier
leven zij door een ziekte of afwijking nutteloos achtten. In oktober 1939
(officieel vanaf 1 september om het samen te laten vallen met de invasie
van Polen) stond Hitler euthanasie toe door middel van een geheime
verordening. Volgens de tekst van de verordening moest euthanasie
worden toegepast bij wijze van ‘Gnadentod’ bij ‘ongeneeslijk zieken’ en
‘lebensunwertes Leben’. Deze verordening was niet gebaseerd op een
verandering in het strafrecht maar was een beslissing van de ‘Führer’ als
gelegitimeerde autoriteit over leven en dood. De codenaam van het
programma was ‘Aktion T4’. T4 staat voor Tiergartenstrasse 4 in Berlijn,
waar het hoofdkwartier van het euthanasieprogramma was gesitueerd.
Onder T4 werden ongeveer 70.000 mensen vermoord. Het programma
zou tot 1941 in werking blijven. Toen ontstond er veel weerstand tegen
17