Esther Ladiges (pdf) - Jonge Historici Schrijven Geschiedenis

presenteert met behulp van een illustratie het aantal kinderen per
verschillende Duitse families. De gevaarlijkste mensen, de criminelen,
krijgen gemiddeld de meeste kinderen: 4,9 ten opzichte van 1,9 bij een
academisch geschoold echtpaar (afbeelding 18). Dit zou zo erg nog niet
zijn, als niet uit stamboomonderzoek was gebleken dat criminelen in de
meeste gevallen ook crimineel nageslacht hebben. In een aantal
brochures wordt gesproken over het (neomalthusiaanse)
tweekindersysteem. Minderwaardige mensen zouden zich daar niet aan
houden, ook zou het hen minder uitmaken met wie zij kinderen
kregen. 62
Deze stijging van het aantal minderwaardige mensen ten
opzichte van de gezonde Duitsers, zou tot gevolg kunnen hebben dat na
een aantal jaar, de eerste groep groter is dan de tweede. Een illustratie
in Volk in Gefahr toont aan dat bij een uitgangspositie van 50 procent
volwaardige mensen en 50 procent minderwaardige mensen, na 120
jaar de verhouding is verschoven naar 6 procent volwaardig en 94
procent minderwaardig (afbeelding 19 en 20). Een afbeelding laat zien dat
er 713.600 gehandicapten in Duitsland leven, hieraan wordt toegevoegd
dat meervoudig gehandicapten eenmaal zijn geteld. Dit zijn meer
mensen dan de totale bevolking van de deelstaat Mecklenburg-Schwerin
in 1933; namelijk 708.000 (afbeelding 21). De cijfers zijn afkomstig uit
het statistisch jaarboek van 1930. 63
Schäffer ziet het minder somber in en noemt een half miljoen
ernstig ‘Erbkranken’ in 1938. Hij gebruikt echter wel hetzelfde model als
Helmut. (afbeelding 22, afkomstig van de Deutsche Lichtbilddienst). 64 Hij geeft
ook een specificatie van de hoeveelheid ‘Erbkranken’ (afbeelding 22):
200.000 zwakzinnig, 100.000 geestesziek, 60.000 epileptisch, 20.000
lichamelijk misvormd, 18.000 doof, 10.000 zwaar alcoholistisch, 4.000
blind, 600 de ziekte van Huntington (aantallen afkomstig uit Volk und
Rasse). 65 Otto Steche noemt de aantallen ook in zijn biologieboek voor
62 Helmut, Volk in Gefahr, 29
63 Ibid., 26, 27.
64 Schäffer, Volk und Vererbung, 69.
65 Ibid, 68,69.
35