Stoffen in bloed en - Impact

RIVM Rapport nr. 630930 003 Pagina 41 van 118
3.5 Relatie stofconcentraties met score voor potentiële
blootstelling
Met meervoudige regressie-analyse is onderzocht of er een relatie is tussen de score voor
potentiële blootstelling op basis van de vragenlijst en de gemeten niveaus in bloed en urine.
Hierbij is rekening gehouden met de invloed van mogelijk verstorende factoren zoals leeftijd,
geslacht, opleidingniveau, etniciteit, roken, alcoholgebruik en hobby . De resultaten zijn
samengevat in tabel 3.5.1 t/m 3.5.4. De criteria die zijn gehanteerd voor de indeling van de
verschillende blootstellingscategorieën zijn weergegeven in tabel 2.4.1.
Aangezien voor een aantal stoffen veel personen niveaus beneden de analytische
aantoonbaarheidsgrens hadden, kan één of enkele waarneming(en) boven de
aantoonbaarheidsgrens het regressiemodel domineren. Om dit te voorkomen zijn regressieanalyses
alleen uitgevoerd wanneer er voldoende waarnemingen waren. Het criterium voor het
aantal waarnemingen is dat er per variabele in het model tenminste 5 waarden boven de
aantoonbaarheidsgrens liggen. Omdat de gebruikte modellen 12 variabelen bevatten, zijn
derhalve de elementen alleen in de regressie betrokken wanneer er minstens 60 waarnemingen
boven de aantoonbaarheidsgrens beschikbaar waren voor het betreffende element. Dit is de reden
dat resultaten ontbreken voor antimoon in bloed en urine, en nikkel in bloed. De residuen van de
regressiemodellen zijn geïnspecteerd; de modellen voldoen aan de voorwaarden die gelden voor
regressie-analyse.
Er werden voor bewoners geen significante verschillen gevonden tussen de concentraties in bloed
van de verschillende blootstellingsgroepen (tabel 3.5.1. en 3.5.2.). Lood in bloed bij de hoog
blootgestelde groep hulpverleners (HH) was 23 % verhoogd ten opzichte van de laag
blootgestelde hulpverleners (HL).
Verschillen in concentraties in urine bij de verschillende blootstellingsgroepen werden alleen
gevonden voor nikkel en titanium. Nikkel was in de groep bewoners die stoffige werkzaamheden
hebben verricht (BS) verlaagd ten opzichte van de laagst blootgestelde groep (zie tabel 3.5.3.).
Bij hulpverleners werd een aantal keer een verlaging van 30 a 40 % gevonden in de nikkel en
titanium niveaus in urine ten opzichte van de laag blootgestelde groep. Voor geen van de
elementen werd een verhoging in concentraties in urine gevonden bij de potentieel hoog
blootgestelde ten opzichte van de laag blootgestelde hulpverleners (zie tabel 3.5.4).