Meervoudige ontwerp - Civiele Techniek en Geowetenschappen ...

Bijlagen rapport : Meervoudige ontwerp- en effectenstudie van koude-warmteopslagsystemen in de binnenstad van Den Haag
De heer Visser geeft aan dat al besloten is dat KWO niet wordt overgedragen aan de waterschappen.
Volgens de heer Spruit was dit tot 6 weken geleden nog niet duidelijk. Hij heeft onlangs
te horen gekregen dat de staatssecretaris heeft besloten dat de onttrekkingen voor de
drinkwatervoorziening, KWO’s en grote industriële onttrekkingen bij de provincies blijven De heer
Groenhof geeft aan dat voor industriële onttrekkingen groter dan 500.000 m 3 per jaar de provincies
het bevoegd gezag blijven. De heer Van der Veer verduidelijkt dat eigenlijk alle integrale
afwegingen (waar meerdere belangen bij spelen, zo ook drinkwateronttrekkingen) bij de provincies
zullen blijven.
&RQFOXVLH KHW JH]DJ EOLMIW YRRU GH JHQRHPGH FDWHJRULHsQ YRRUORSLJ ELM GH SURYLQFLHV GXV GH
RYHUGUDFKW YDQ RYHULJH JURQGZDWHUWDNHQ ]DO JHHQ HIIHFW KHEEHQ RS GH YHUJXQQLQJYHUOHQLQJ LQ]D
NH .:2
Is het mogelijk om op basis van rendementsverlies bij ‘de buurman’ een vergunning voor KWO te
weigeren?
Volgens de heer Van der Veer is dit de kern van vergunningverlening. Iemand die een vergunning
heeft, heeft eigenlijk een ‘claim’ op het gebruik van zijn invloedsgebied. Een nieuwe KWO
dat gebruik maakt van dit invloedsgebied kan dus worden geweigerd.
Volgens de heer Maessen is rendementsverlies sowieso een punt van weigering.
De heer Vogel en de heer Visser zijn het daar niet mee eens, je moet immers een belangenafweging
maken. Belangrijker is de vraag: hoeveel rendementsverlies sta je toe?
De heer Maessen beantwoordt dat elk verlies al een punt tot weigering is. Tenzij er natuurlijk een
overeenkomst kan worden gesloten tussen de betrokken partijen. Bijvoorbeeld dat de nieuwe
aanvrager de kosten van het rendementsverlies vergoedt voor de al aanwezige KWO.
De heer Van Dongen vraagt zich vervolgens af of het rendementsverlies van te voren al goed in
kosten is om te rekenen.
Volgens de heer Maessen is dit nog niet goed mogelijk. Een andere optie zou kunnen zijn dat
rondom bestaande / vergunde KWO’s een beschermingsgebied wordt ingesteld (zoals bij drinkwateronttrekkingen).
De heer Van Buren benadrukt dat in ieder geval nog altijd een belangenafweging dient te worden
gemaakt, aangezien rendementsverlies niet als weigergrond in de Grondwaterwet is opgenomen.
De heer Groenhof wil de discussie beëindigen met de opmerking dat alle grondwaterbelangen
van derden zijn afgedekt in de Grondwaterwet onder artikel 41 en 42. Aangezien de werking van
KWO-systemen staat of valt bij het onttrekken en retourneren van grondwater, is rendemenstsverlies
wel degelijk gedekt in de Grondwaterwet.
De heer Van der Veer voegt hieraan toe dat het net zo werkt als bij reguliere vergunningaanvragen
en dat dit is opgenomen in artikel 34. (N.B.: hoofdstuk IV van de Grondwaterwet behandelt
schadevergoedingen aan bij het grondwater betrokken belangen. Hierin zijn zowel artikel 34 als
41 en 42 opgenomen.)
De heer Visser geeft aan dat Gelderland momenteel een onderzoek uitvoert naar interferentierisico’s.
Uit het onderzoek blijkt dat de risico’s op lange termijn klein zullen zijn, maar dat lokaal wel
risico’s kunnen optreden. Gelderland schrijft nu voor dat bij de realisatie van duurzame bedrijventerreinen
de eerste aanvrager voor KWO aan zal moeten tonen welke claim zijn systeem legt op
de omgeving en wat dit betekent voor eventuele toekomstige KWO-systemen.
De heer Van Buren speelt advocaat van de duivel en vraagt zich af of iemand die in de toekomst
KWO wil toepassen ook bezwaar kan maken tegen een dergelijke ‘claim’. De heer Groenhof zegt
dat deze bedenking ongegrond is. Het enige dat werkt is gewoon eerder een aanvraag indienen,
waardoor je recht hebt om een bedenking in te dienen.
&RQFOXVLH HHQ YHUJXQQLQJ NDQ ZRUGHQ JHZHLJHUG PDDU EHWHU LV KHW ULVLFR YLD EHOHLG WH PLQLPDOL
VHUHQ 2IWHZHO PDDN JRHG EHOHLG
Op welke manier kan de provincie gezamenlijk gebruik van KWO-systemen het beste stimuleren?
De heer Groters vertelt dat bij nieuwe bedrijventerreinen al clustering mogelijk is. Hiervoor ligt het
initiatief voornamelijk bij de gemeente, aangezien zij het stempel ‘duurzaam’ geven. De clustering
van KWO maakt eigenlijk deel uit van de planvorming bij een bedrijventerrein of woonwijk.
De heer Visser omschrijft het als ‘parkmanagement’.
�§������§���
�£��������¥�§�������§�
�§�¥�§��������§�����¢������§�����
�¥�