Modulair 1 (jaargang 25, 11 september 2009) - Open Universiteit ...

jaar en tussentijds als daar bijzondere aanleiding toe is. Het overleg
en de contacten met het College vinden plaats in een open en
heel prettige sfeer. Vragen die aan het College worden voorgelegd
– ook tussentijds is er intensief mailverkeer – worden meteen
beantwoord. Twee weken vóór elk driemaandelijks overleg komen
Theo Bovens en bestuurssecretaris Harry Ummels bij mij langs, en
bepalen we gezamenlijk de agenda. Wat speelt er allemaal, wat is
informatief, waarover moet gediscussieerd worden? Uit de overvolle
bestuursagenda destilleren we dan de belangrijkste kwesties, en
die zijn nog talrijk genoeg. Soms vraagt het College extra aandacht
voor bepaalde zaken. Op de dag van de vergadering tussen RvT en
CvB heb ik nog 1 uur vooroverleg met Theo Bovens.’
Met wie respectievelijk met welke andere gremia onderhoudt
de RvT contact?
‘Eenmaal per jaar overleggen we met de Ondernemingsraad, zij het
redelijk terughoudend omdat we niet tussen dat gremium en het
College terecht willen komen. Daarnaast is er – wanneer daartoe
aanleiding is – ook contact met de Studentenraad. Het bijwonen
van de jaarlijkse diesvieringen, dit lustrumjaar zowel in Nederland
als in Vlaanderen, gebeurt vooral vanuit onze nauwe betrokkenheid
met de organisatie. Landelijk treffen de RvT-voorzitters van
alle universiteiten elkaar twee keer jaar. Die bijeenkomsten zijn
vooral bedoeld om gezamenlijk de strategie van de universiteiten
ten opzichte van het beleid van de minister te bespreken. Eén keer
per jaar woont ook de minister die vergadering bij.’
Het kan niet anders dan dat u in Modulair tevergeefs heeft
gezocht naar kritische berichtgeving over zaken als missie
of strategie. Wat vindt u daarvan?
‘Ik vraag me af onze studenten daar op zitten te wachten, zeker zij
die studeren naast een baan en/of gezin. Zij zullen veeleer geïnteresseerd
zijn in de kwaliteit van hun opleiding. Waar ik vooral over
zou uitpakken, zijn de toch al jaren goede rankings van de Open
Universiteit in landelijke studentenenquêtes.’
De RvT heeft nogal wat bevoegdheden. De crux lijkt te zitten
in de bevoegdheid ‘goedkeuring’. Hoe kunt u kritisch
en verantwoord goedkeuren?
‘Wij zijn toch van een andere discipline, opereren veeleer vanuit
een soort helikopterview. Een algemeen gedeeld beeld van Raden
van toezicht is dat het ook niet te zeer vakmensen moeten zijn
zoals van de organisatie waarop zij toezicht houden, omdat je dan
de neiging hebt om toch op de stoel van de bestuurders te gaan
zitten. Onze werkwijze is die van het kritisch stellen van vragen
en mee de strategie voor de toekomst uit te stippelen. Statutair is
bepaald dat wij o.a. de begroting vaststellen. Dat vraagt wel om
een gedegen voorbereiding, waar ik persoonlijk garant voor sta.
Vervolgens is het aan het College om besluiten te nemen.’
Welke ontwikkelingen binnen de instelling hebben op dit
moment de bijzondere aandacht van de RvT?
‘Op het gevaar af dat ik wat droogjes ga opsommen – zie het
Jaarverslag – beperk ik mij hier tot een tweetal nieuwe initiatieven:
het betreden van de hbo-markt en open educational resources.
Een telkens terugkerende kwestie is natuurlijk die van de financiën.
Daarbovenuit rijst de vraag hoe de instelling de overvolle agenda
meer praktisch voor elkaar krijgt.’
Over Annie Brouwer-Korf
Mr. Annie Brouwer-Korf (1946) is sinds februari 2008 voorzitter van de Raad van toezicht.
Tot januari van dat jaar was zij burgemeester van Utrecht (sinds 1999). Daarvoor
was zij burgemeester van Zutphen en Amersfoort. Brouwer werkt drie dagen in de
week voor de Onderzoeksraad voor veiligheid in Den Haag. Ook is zij voorzitter van
de Raad van toezicht van het Nationale Reumafonds. Zij wordt regelmatig benaderd
voor advies; zo was zij (o.a.) voorzitter van de Adviescommissie veiligheid en persoonlijke
levenssfeer, en voorzitter van de Adviescommissie publieke omroep. Haar politieke
roeping dateert van mei 1977, het moment waarop zij 13 dagen werd gegijzeld
met medepassagiers tijdens de Molukse treinkaping bij de Punt. Omdat ze zwanger
was, werd ze samen met een andere zwangere vrouw eerder vrijgelaten. Zes dagen
daarna zou de kaping gewelddadig worden beëindigd. De gebeurtenis deed haar
voor de politiek kiezen.
Neemt de Open Universiteit in dat opzicht niet te veel hooi
op haar vork, temeer daar het toch altijd werken is met (te)
krappe middelen?
‘Ik denk dat de Open Universiteit niet anders kan. Het moet.
Stilstand is achteruitgang. Wel is het zaak dat ook de werkvloer
overtuigd is van de noodzaak, dat het personeel het leuk vindt
zelfs. Ze moeten trots zijn op de Open Universiteit. Wat dat betreft,
heb ik groot vertrouwen in het College van bestuur, het zijn stuk
voor stuk goede netwerkers. Theo Bovens kent bijvoorbeeld het politieke
wereldje als geen ander. Daar mogen jullie best blij mee zijn!’
Tekst: Frans Bogaert
Beeld: NFP Photography - Henk Tukker
Modulair 11 september 2009
11