Vroedkunde - Vlhora

opleidingsonderdeel, maar ook over de opleidingsonderdelen heen, meer te werken met geïntegreerde examens,
o.m. aan de hand van casuïstiek.
Nieuwe toetsvormen worden geïntroduceerd. Samen met de toenemende differentiatie in doelstellingen en
werkvormen is ook een toenemende variatie in gehanteerde toetsvormen waargenomen. Toch worden er nog
steeds teveel toetsvormen gebruikt die voor de te testen leerdoelen niet geëigend zijn, zoals het mondelinge
examen met schriftelijke voorbereiding. Deze toetsvorm is bij meerdere opleidingen nog steeds de meest
gebruikte.
De commissie pleit voor de ontwikkeling en de implementatie van een opleidingsbreed toetsingsbeleid, met
aandacht voor kwaliteitgaranties van de toetsen.
Bij de beoordeling van de opleidingsonderdelen waarbij externen betrokken worden (bijvoorbeeld stagementoren
en externe scriptiebegeleiders) is het belangrijk om duidelijke beoordelingscriteria uit te werken en om voldoende
verantwoordelijkheid bij de OP-leden van de opleiding te houden. Dit om meer eenvormigheid in de beoordeling
te realiseren en om betwistingen zoveel mogelijk te vermijden.
Onderwerp 3
Inzet van personeel
In het algemeen wordt vastgesteld dat het succes van de opleiding Vroedkunde voor een belangrijk deel
beïnvloed wordt door de inzet en gedrevenheid van de personeelsleden en in belangrijke mate van de
opleidingshoofden Vroedkunde.
Men kan vier profielen onderscheiden bij het onderwijzend personeel:
- lectoren met een vroedkundig basisdiploma, soms aangevuld met een universitair diploma;
- lectoren met een verpleegkundig basisdiploma, soms aangevuld met een universitair diploma;
- lectoren met een universitair basisdiploma, die vooral ingezet worden voor de psychosociale en de
biomedische vakken;
- gastprofessoren met een medisch basisdiploma (vooral veel gynaecologen) voor een bijdrage aan de
biomedische en gynaecologische vorming.
In de Vlaamse vroedkundeopleidingen zijn 335 (praktijk)lectoren actief wat overeenkomt met 97 voltijdse
eenheden (VTE). Veruit de grootste groepen lesgevers hebben een deeltijdse opdracht in een hogeschool, vaak
verdeeld over meerdere basisopleidingen. Het lectorenkorps in de opleiding Vroedkunde bestaat voor 54 % uit
universitair gediplomeerden tegenover 46 % gediplomeerden uit het hoger onderwijs van één cyclus.
36 % van de leden van het onderwijzend personeel beschikt niet over een getuigschrift van pedagogische
bekwaamheid. Een mogelijke verklaring hiervoor is de aanwezigheid van gastlectoren, maar ook de afwezigheid
van een decretale verplichting tot het bezit van een getuigschrift van pedagogische bekwaamheid. Het valt op dat
vooral bij de praktijklectoren-vroedvrouwen dit getuigschrift ontbreekt.
Waar volgens het Doorlichtingsverslag van 1988-1999 23% van de OP-leden deels lector – deels praktijklector
was, zijn er nog slechts vier hogescholen met in totaal tien personeelsleden in deze situatie.
De omkaderingscoëfficiënt verschilt sterk tussen de hogescholen. Uit de zelfevaluatierapporten en de bezoeken
ter plaatse blijkt dat de verhouding studenten Vroedkunde en onderwijzend personeel (lectoren en
praktijklectoren) tussen 11,11 en 17,43 studenten per voltijdse eenheid ligt. Dit is volgens de commissie een toch
wel ruime variatie aan inzet van personele middelen in de verschillende hogescholen. Alle hogescholen moeten
uiteraard werken met de door de overheid beschikbaar gestelde middelen. Gezien de gesloten enveloppe heeft
een hogeschool niet veel, soms geen ruimte om de lector/student ratio te optimaliseren. Toch valt het op dat in de
d e o p l e i d i n g e n i n v e r g e l i j k e n d p e r s p e c t i e f | 31