Zoeken naar antwoorden - Theosofische Vereniging in Nederland

ein en met bepaalde vermogens die in voorgaande levens zijn ontwikkeld. Als een accountant een
jaarbalans heeft opgemaakt, met daarop de verlies- en winstrekening, zal hij voor het nieuwe jaar niet
alle items van de oude jaarrekening in zijn geheel opnieuw vermelden, maar zich beperken tot het
vermelden van de eindbalans van het voorgaande jaar. Op vergelijkbare wijze draagt de ziel op het
nieuwe brein de vermogens, tendensen en kwaliteiten over die het resultaat zijn van ervaringen uit
vorige levens. Alleen de ziel is werkelijk in staat om zich die te herinneren.
Het verleden verklaart het heden en het heden beïnvloedt de toekomst. Wanneer spirituele groei beter
wordt begrepen, beginnen we in te zien hoe we onze eigen toekomst aan het opbouwen zijn. Onze
levens raken steeds sterker vervuld naarmate het doel van menselijke vervolmaking meer en meer in
zicht komt. In dat groeiproces zijn we, naarmate we meer wijsheid en mededogen verkrijgen, steeds
beter in staat om niet alleen de mensheid te helpen, maar ook al het leven op de planeet.
Vraag: Als ik eerder geleefd heb, waarom herinner ik me dat dan niet?
Deze vraag wordt vaak gesteld wanneer reïncarnatie ter sprake komt. We zullen het er met elkaar
ongetwijfeld over eens kunnen zijn dat we meer uit ons huidige leven vergeten dan onthouden. Kun je
je nog herinneren dat je leerde lezen? Het feit dat je kunt lezen, bewijst dat je het ooit hebt geleerd.
Kun je je elk dagelijks voorval uit je huidige leven herinneren? Hoe zouden we, aangezien ons huidige
brein en ons huidige stoffelijke lichaam geen deel hadden aan onze vorige levens, ons die
gebeurtenissen dan wel kunnen herinneren? Alleen de ziel kan zich die werkelijk herinneren. Soms
kunnen wij ons echter intuïtief een ervaring uit het verleden herinneren.
Vraag: Wat is de relatie tussen leven, geboorte en dood?
Als we accepteren dat het onsterfelijke spirituele deel van ons de stoffelijke dood overleeft, dan
beginnen we te begrijpen dat het leven een continuüm is. We hebben de neiging om beide woorden
leven en dood te gebruiken alsof het tegengestelden zijn. Het tegenovergestelde van dood is niet
leven, maar geboorte. De aloude wijsheid leert dat het leven doorgaat, niet alleen tussen geboorte en
dood, maar ook gedurende de periode tussen dood en wedergeboorte.
De dood wordt aldus gezien als een steeds terugkerend verschijnsel in talloze levens, waardoor ons
de mogelijkheid wordt geboden om kennis te vergaren over wie we in werkelijkheid zijn.
Het is de manier waarop het zojuist voltooide leven wordt beoordeeld en verwerkt. Bij de dood zijn de
stoffelijke, emotionele en mentale lichamen voor de ziel niet langer nodig als voertuigen om ervaring in
de stoffelijke wereld op te doen.