MWW-boekje december 2012 (small).pdf - snellerinnoveren.nl

analyse zuid-willemsvaart
Voor de Zuid-Willemsvaart is geprobeerd standaardisatie door te voeren
in het ontwerp van de schutsluizen.
In de verschillende ontwerpen voor de Zuid-Willemsvaart is geen
innovatie ingebracht.
In de periode dat RWS nog keuze had in de methode van aanbesteden lukte
het deurtypes en nivelleersystemen voor te schrijven (sluis 11 en 13 vs. sluis 10
en 12). RWS zag de voordelen van standaardisatie in bediening, onderhoud
en vervanging, maar ook in ontwerpkosten en legde dit daarom op. Bij de
vervanging van sluis 4,5, en 6 kon RWS niet meer voor deze methode van
aanbesteden kiezen en moest de aanbieder de vrijheid geboden worden
om zelf een deur te ontwerpen. Het gevolg is dat er voor de sluisdeuren van
Berlicum gekozen is voor stalen deuren en voor sluis 4, 5 en 6 voor houten
sluisdeuren (Zie tabel-2).
Door de nadruk op kostenbesparing, (zowel ontwerpkosten, transactiekosten
als bouwkosten) is er in het technisch ontwerp geen ruimte voor innovaties.
In de EMVI-criteria zitten bovendien geen prikkels om creativiteit, innovatie,
kennis vanuit markt of kennisinstellingen in te brengen (Zie tabel-3).
Tabel-3
conclusie
Tabel-2
De analyse van de vervangingen van schutsluizen in de Zuid-Willemsvaart laat
zien dat er in de praktijk vanuit markt en overheid aandacht is voor sturing op
kosten. Er wordt ingezet op een efficiënt voorbereidings- en ontwerptraject en
daarbij speelt standaardisatie in het ontwerp van schutsluizen een belangrijke
rol. Uit de analyse wordt ook duidelijk dat er in het proces geen ruimte voor
innovatie is.
De gedachte van een goed doordacht standaard MultiWaterWerk-ontwerp sluit
aan op de wens die vanuit de praktijk wordt gesignaleerd om standaardisatie,
innovatie en marktwerking samen te brengen. Binnen de vigerende
beleidsregels voor de aanbesteding van (kunst)werken is het echter niet
mogelijk een standaard ontwerp in de uitvraag mee te geven. MultiWaterWerk
vraagt dan ook om een ander type aanbestedingsproces.
11