Untitled - VNO-NCW

'Liever zelfregulering
dan wetgeving'
Waarom VNO-NCW
"De Werkgeversvereniging Call Centers is eigenlijk
al sinds de eerste dag van haar bestaan, eind
1998, lid van VNO-NCW. Wij zijn een vereniging van
service verlenende, facilitaire callcenters, een
jonge sector die nog echt een professionaliseringsslag
heeft moeten maken. VNO-NCW heeft ons
daarbij geholpen. VNO-NCW heeft veel kennis en
ervaring in huis, en heeft ook aandacht voor zaken
als moderne technologie en flexibele arbeid. Ze
kan er bovendien voor zorgen dat beleidsmakers
rekening met ons houden.
Bij onze branchevereniging zijn 26 callcenters aangesloten,
met 15.000 medewerkers. Als we ook de
callcenters meetellen die bij een groter moederbedrijf
horen, biedt de sector 180.000 mensen werk,
onder wie studenten, allochtonen en gedeeltelijk
arbeidsongeschikten. Voor veel mensen zijn wij de
eerste stap naar de arbeidsmarkt."
Wat is er in 2004 bereikt
"In 2004 had de politiek veel aandacht voor de
bescherming van consumenten. Die aandacht
schoot door naar één kant, er werd nauwelijks naar
economische belangen gekeken. Er worden per
jaar door ons 16 miljoen telefoontjes gepleegd,
door bedrijven in bijvoorbeeld energie of telecom,
maar ook door politieke partijen en goede doelen.
10 Procent van die telefoontjes leidt tot transacties.
Het afgelopen jaar hebben we veel met VNO-NCW
gesproken over zelfregulering. Zo hebben we de
Code Telemarketing aangepast aan de nieuwe
Telecomwetgeving. Zelfregulering is te verkiezen
boven wetgeving. De WGCC doet daarom veel aan
scholing van personeel en maakt protocollen over
de omgang met consumenten. Mensen die hebben
aangegeven dat ze niet gebeld willen worden,
hóren ook niet gebeld te worden.
Controle vanuit de overheid is goed, maar we
moeten op het punt van consumentenbescherming
niet het braafste jongetje van Europa willen zijn.
Wij moeten ons werk kunnen doen. Dat is voor de
werkgelegenheid van groot belang."
Dian van Leeuwen
Secretaris Werkgeversvereniging
Call Centers (WGCC)
e
deze geldt pas als de arbeidsongeschiktheid groter
is dan 35 procent. Alles wordt erop gericht om
werknemers die niet volledig arbeidsongeschikt
zijn, weer te laten terugkeren in het arbeidsproces.
Dat geldt ook voor zieke werknemers.
Daarom hebben werkgevers en vakbonden
afgesproken dat het ziekengeld over de twee
ziektejaren tezamen niet hoger mag zijn dan 170
procent van het loon.
t
Wat er ook van lijkt te komen, is een drastische
herziening van het stelsel van ziektekostenverzekeringen
per 1 januari 2006. De kabinetsplannen
daarvoor, bieden ondernemers echter
niet veel goeds. Ten eerste omdat het maar zeer
de vraag is of ze bijdragen tot het doel van méér
marktwerking in de zorg. Bovendien is het een
slecht plan om werkgevers via een verplichte
wettelijke bijdrage een (vermoedelijk sterk oplopend)
deel van de zorgkosten te laten betalen,
terwijl ze op de kostenontwikkeling geen enkele
invloed hebben. Alle betrokkenen in ondernemend
Nederland verzetten zich tegen deze
plannen.
14