Vision of LIFE - Jaargang 15 - Nr. 1

13
proces een nuttige bestemming heeft weten te
vinden voor dit molecuul is het tijdperk van
biobrandstoffen dan toch dichterbij.
Figuur 3
zijn in de voorbewerking. De lignine wordt
in Figuur 1. stap 4, gedepolymeriseerd
middels pyrolyse of via chemische oxidatie
om zo aromatische aldehyden te verkrijgen.
Deze aldehyden worden vervolgens reductief
geamineerd, waarop er een stoichiometrische
hoeveelheid zuur toe wordt gevoegd dat het
anion levert voor de IL (Figuur 2a). De uit deze
synthese verkregen ILs (Figuur 2b) werden
gebruikt in de voorbehandeling van vingergras
waarop enzymatische sacharificatie met
cellulase en endoxylanase uit werd gevoerd.
De uit de voorbehandeling resterende
fractie vaste stoffen kon gebruikt worden
voor de synthese van nieuwe ILs terwijl de
vloeibare fractie werd gesacharificeerd. Gras,
voorbehandeld met [FurEt2NH][H2PO4] en
[p-AnisEt2NH][H2PO4], levert respectievelijk
90% en 96% van de beschikbare glucose
en 70% en 76% van de beschikbare xylose
op; waarden die vergelijkbaar zijn met de
prestaties van [C2mim][OAc]. Uit analyse
van oplosbaarheidsparameters bleek dat de
plantaardige ILs efficiënt de lignine achter
weten te houden in de vaste fractie, hetgeen
de belangrijkste factor blijkt te zijn voor hoog
rendement bij sacharificatie.
Informatie vergaard over populaties cellen
weerspiegelt de gemiddelde waarden binnen
die populatie. Er is binnen een populatie
echter een grote cellulaire heterogeniteit in
bijvoorbeeld gen-expressie en polymorfismen;
conclusies uit data over populaties kunnen
dus niet direct vertaald worden naar de
enkele cel. De behoefte voor single-cel
experimenten is hierdoor groot, echter was er
nog geen handzame goedkope methode voor
het isoleren van een enkele (gezonde) cel in
een klein volume medium.
Onderzoekers uit Houston (doi: 10.1021/
ja5053279) hebben daarom gesleuteld
aan de extra ledemaat van een gemiddeld
LST’er en een ‘handheld Single Cell Pipette
(hSCP)’ ontwikkeld. In slechts 4 stappen
kan men uit een dichte populatie cellen een
enkeling isoleren (Figuur 3). De eerste stap
is dat men met een schoon pipetpuntje een
druppel medium opzuigt, en een druppeltje
aan de tip laat hangen. In stap twee doopt
men dit druppeltje in een suspensie cellen,
en zuigt men het druppeltje op. Vervolgens
wordt zuiver medium opgezogen zodat alle
cellen behalve de gelukkige winnaar verder
de pipet in verdwijnen. Met een tweede
knop wordt vers medium langs de enkele
cel gespoeld waardoor deze in een volume
van ongeveer 500nL weer de pipet verlaat.
Middels fluorescentie en verdubbelingstijd
experimenten werd bevestigd dat in 95% van
de gevallen er slechts één cel kon worden
geïsoleerd. De optimale grootte van de kamer
waarin de cel gevangen wordt bleek 1.67 keer
de diameter van de cel. Verdere experimenten
met pipetten die een enkel orgaan uit een
mens isoleren staan reeds in de startblokken.
Wetenschap
Doordat de celwand vanwege lignine zo moeilijk
af te breken is, en vanwege het toxisch effect
werd dit polymeer immer als grote last ervaren
in het opzicht van economisch rendabele
biobrandstof. Nu men middels dit cyclisch
Tomek Diederen