Klik hier - Noom

Hoofdstuk 1
Achtergrond van het project
Oud worden in een ander land dan waar je geboren bent. Dat is een hele opgave.
Oudere migranten waren destijds pioniers toen ze voor het eerst naar Nederland
kwamen. Nu zijn ze opnieuw pioniers bij het zoeken van hun weg naar een goede
oude dag in een veilige en herkenbare omgeving. En dat in een tijd waarin de ouderenzorg
aan grote druk en veranderingen onderhevig is.
Een nieuw toekomstbeeld
Nadat de migranten jarenlang hebben gedacht op oudere leeftijd terug te gaan naar
het land van herkomst, dringt momenteel breed het besef door dat dit toekomstbeeld
verlaten zal moeten worden. Het land van herkomst is niet meer wat het was,
de financiële mogelijkheden voor remigratie worden ingeperkt, gezondheidsklachten
maken remigratie niet voor de hand liggend en - zéér belangrijk! - de kinderen en
kleinkinderen hebben hier hun leven opgebouwd.
Tegelijk wordt zichtbaar dat de familiezorg in de allochtone gemeenschappen zwaar
onder druk staat. De tweede en derde generatie vernederlandst in hoog tempo.
Daardoor komt de zorg voor de ouderen in het gedrang. De wens om zelf voor de
eigen ouders te zorgen wordt door iedereen gedeeld, maar de uitvoering ervan stelt
de families voor grote dilemma’s. Daardoor krijgen ouderen in de migrantenfamilies
(vaak onbedoeld) niet altijd de zorg die ze nodig hebben.
Een positieve keerzijde van het besef dat terugkeer geen goede oplossing betekent
voor de oude dag, is dat oudere migranten in beweging komen. De oprichting van
het NOOM (Netwerk van Organisaties van Oudere Migranten) en de opbouw en
groei van de organisaties van oudere Surinamers, Turken, Marokkanen, Antillianen,
Chinezen, Zuid-Europeanen en Molukkers zijn een uiting hiervan. Er zijn tal van eigen
initiatieven rond ontmoeting, dagverzorging, huisbezoek, voorlichting en belangenbehartiging
op landelijk en lokaal niveau. De hoge betrokkenheid van vitale ouderen,
maar ook van de jongere generaties bij deze activiteiten geven aan dat men zich zeer
bewust is van het belang van collectieve aanpak en ‘zorgen voor elkaar’.
6 7