GRATIS - Medisch Centrum Haaglanden

Palliatieve zorg kijkt naar de gehele patiënt
Luisteren, signaleren en adviseren
door Philippine Polders
Palliatieve zorg is géén terminale zorg, tenminste, niet alleen. Want als er één misverstand is dat
Karin Colenbrander, verpleegkundige voor palliatieve zorg, graag uit de wereld wil helpen dan is het
dat wel. Samen met het Netwerk Palliatieve Zorg heeft zij een scholingsplan voor collega-verpleegkundigen
opgezet. Nu is op alle verpleegafdelingen in het MCH kennis over palliatieve zorg
aanwezig.
Karin Colenbrander werkt sinds 2009 als palliatieverpleegkundige
bij het MCH. Tot haar taken behoren
het coördineren van het palliatieteam, patiëntenzorg,
contact met de eerstelijnszorg en kwaliteitsverbetering.
Al gauw kwam ze tot de ontdekking dat het MCH te
groot is om alleen palliatieve zorg te verlenen. Dus
ontwikkelde Colenbrander een scholingsplan voor
collega-verpleegkundigen.
Aandachtsfunctionaris
Colenbrander: “Samen met het Netwerk Palliatieve Zorg
heb ik de scholing opgezet. Ik heb alle verpleegafdelingen
benaderd om een aandachtsfunctionaris
voor dit onderwerp te benoemen. In totaal zijn
zeventien verpleegkundigen geschoold in de palliatieve
zorg. Het is de bedoeling dat zij hun kennis en
vaardigheden overdragen op hun collega’s. Ik houd alle
aandachtsfunctionarissen op de hoogte van de
ontwikkelingen op dit gebied. We komen twee keer per
jaar bij elkaar om ervaringen uit te wisselen en zijn er
themabijeenkomsten van de helpdesk palliatieve zorg.”
Problemen benoemen
Jenneke Alblas is de aandachtsfunctionaris palliatieve
zorg van afdeling 9 in MCH Antoniushove. “Vaak zijn
wij gewoon een luisterend oor,” vindt Alblas.
“We hebben een vertrouwensband met de patiënt en
proberen te helpen bij het maken van keuzes. Hoe zorg
je zoveel mogelijk voor het behoud van kwaliteit van
leven en het behoud van zelfstandigheid. We kunnen
niet altijd iets doen, maar door de problemen te
benoemen, help je de patiënt en de mensen om hem
heen vaak al. Laatst was er bij ons een vrouw van
buitenlandse afkomst opgenomen, getrouwd met een
Nederlandse man. Zodra haar familie was
overgekomen, zag je dat de man naar de achtergrond
verdween. Dan is het voor hem goed als wij dat
opmerken en dat ook tegen hem zeggen. Je lost het
niet meteen op, maar erkent het probleem en hij kan
er over praten.”
Wat is palliatieve zorg?
Karin Colenbrander legt het uit: “Palliatieve zorg
begint al op het moment dat een patiënt te horen
krijgt dat hij een levensbedreigende of chronische
ziekte heeft waarbij geen kans op genezing is. Dat
betekent dus niet altijd dat een patiënt op korte
termijn zal sterven. Het is in eerste instantie de
psychosociale zorg voor mensen van wie het leven
opeens op zijn kop staat. Wij denken met ze mee
en we denken vooruit. Patiënten en hun naasten
moeten leren omgaan met een kortere levensverwachting,
met behandelingen, met een lijf dat
niet meer hetzelfde kan als vroeger. Daar praten
we over. Ik houd ook contact met de huisarts en
de wijkverpleging. Verder zorg ik voor symptoombestrijding,
zoals het bestrijden van pijn.”
Piccolo 2011 nr. 3
11