JAPAN

alleen die kamer. De mensen gingen daar binnen en wierpen de
brandende beelden, het huisaltaar dat in lichterlaaie stond en alle
religieuze voorwerpen snel naar buiten, de ramen en deuren uit. Het
was duidelijk dat God Zelf het vuur daar had ingeworpen. De hele
buurt kwam aanlopen om dit vreemde vuur te zien, men vertelde hen
dat dit alles spontaan door het heilige vuur van de levende God was
aangestoken. In de gebedskamer beneden ontwikkelde Gods reinigend
vuur zulk een kracht, dat de afgodsbeelden in brand raakten.
Men was zo gegrepen door dit getuigenis, dat men uit hun huizen
beelden en heilige voorwerpen kwam brengen die in het vuur werden
geworpen. Velen werden die dag bekeerd tot de levende God, die met
vuur antwoordt.
De inheemse vorm van aanbidding is Shinto, een combinatie van
natuur- en voorouderverering. Shinto is een pantheon van 8 miljoen
goden, van wie de zongodin "Amaterasu" de hoofdgodin is. Shinto is
zo oud als het land Japan zelf en ontwikkelde zich geleidelijk uit een
ongebreidelde natuuraanbidding en de geesten der gestorvenen. Er is
geen geloofsbelijdenis, geen dogma, het is "de weg der goden",
iedereen kan die weg naar zijn eigen smaak interpreteren. Er is geen
plaats voor een godheid, maar vele vormen daarvan. Het is een
afsplitsing van het Boeddhisme, de oudste vorm daarvan;
het Boeddhisme kent ook geen god, zoals wij die kennen. Een Shintotempel
heeft geen beeld dat vereerd wordt maar een Kami, een
geestelijk hoofdpersoon wordt door een symbool vertegenwoordigd:
een spiegel of een zwaard, een tablet, een juweel of een shima, een
gebonden en geknoopt dik touw, vooral dat laatste ziet men in alle
Shinto-schrijnen. Het Shintoïsme is een "koele" religie, zoals het
Christendom een "warme" godsdienst is, vol vuur, gloed, liefde en
blijdschap. Zo heeft de eeuwenoude Shinto-cultuur, in vereniging met
de koele, ondoorgrondelijke natuur van de oosterlingen, voor de ziel
van de mens een bevriezende invloed. Geen goddelijke oplossing,
geen genade, geen vergelding, geen eeuwig leven met God; alles is
stil, onbeweeglijk, koel, antwoord loos, als het graf. Vooral onder de
jeugd, de jonge intellectuelen, de studenten, heerst een groeiende
teleurstelling, een aversie hiertegen. Een ware zelfmoordgolf onder de
jonge mensen is daaruit te verklaren.
20