28.03.2015 Views

JAPAN

In Japan, met zijn Shinto-religie, komen de mensen niet gemakkelijk tot overgave aan Jezus Christus. Alleen als zij voor hun ogen zieken zien genezen, wonderen, bovennatuurlijk ingrijpen Gods, zullen zij besluiten om Christus te zoeken. De Japanner is een realist, een ogen-mens, een aarde-mens, hij denkt rationeel, hij is een mathematicus, hij wil tastbare, zichtbare, duidelijke bewijzen, op meningen wil hij niet afgaan. Daarom is er in Japan slechts een mogelijkheid om succesvol te missioneren, dat is wanneer boodschappers Gods openlijk de kracht Gods tonen in duidelijke, controleerbare, spectaculaire wonderen. Als de Japanner een prediking hoort, zal hij kritisch luisteren, hij is een uitstekende luisteraar. Hij zal elk woord intelligent proeven en analyseren, afwegen op zijn waarheid. Zijn twijfel zal alleen gebroken kunnen worden, als hij het woord bevestigd ziet door wonderen en tekenen.

In Japan, met zijn Shinto-religie, komen de mensen niet gemakkelijk tot overgave aan Jezus Christus. Alleen als zij voor hun ogen zieken zien genezen, wonderen, bovennatuurlijk ingrijpen Gods, zullen zij besluiten om Christus te zoeken. De Japanner is een realist, een ogen-mens, een aarde-mens, hij denkt rationeel, hij is een mathematicus, hij wil tastbare, zichtbare, duidelijke bewijzen, op meningen wil hij niet afgaan. Daarom is er in Japan slechts een mogelijkheid om succesvol te missioneren, dat is wanneer boodschappers Gods openlijk de kracht Gods tonen in duidelijke, controleerbare, spectaculaire wonderen.
Als de Japanner een prediking hoort, zal hij kritisch luisteren, hij is een uitstekende luisteraar. Hij zal elk woord intelligent proeven en analyseren, afwegen op zijn waarheid. Zijn twijfel zal alleen gebroken kunnen worden, als hij het woord bevestigd ziet door wonderen en tekenen.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ik was zo blij dat ik het nu verkondigen kon aan waarlijk zondaren.<br />

Het waren onvergetelijke samenkomsten. Zelden hadden wij in onze<br />

wel rijk geschakeerde bediening zulke toestanden meegemaakt. De<br />

grote ingangspoort was aan de buitenkant, aan de straatzijde,<br />

volgeschilderd met leuzen en Bijbelteksten, spandoeken hingen aan<br />

de hoge gevel, papieren borden waren volgetekend met Japanse<br />

karakters, twee enorme rode neon kruizen stonden tegen de gevel, het<br />

was een kakelbonte gevelversiering in allerlei kleuren, die bekend<br />

maken moest aan de voorbijganger dat hier vanavond iets speciaals te<br />

doen was. Wij lachten om deze overdreven, circusachtige uitstalling<br />

van kitschige kleuren en versieringen. Maar dat was de Japanse<br />

manier om op te vallen.<br />

Op het trottoir voor de poort werd door een aantal medewerkers<br />

iedere voorbijganger aangesproken en uitgenodigd binnen te komen.<br />

Iemand stond in de deuropening op een turkse trom te beuken, een<br />

tweede trom werd bijgezet en beiden veroorzaakten een oorverdovend<br />

lawaai om aandacht te trekken. Er bovenuit schreeuwde de prediker<br />

en nodigde iedereen uit binnen te komen en te luisteren en te zien<br />

"wat zij nog nooit hadden gezien". Ik vond dit kermisgedoe<br />

onaangenaam, maar men beduidde mij dat de Japanner hierdoor<br />

geïmponeerd wordt, dit soort mens en met sterke emotionaliteit. Ik<br />

moest denken aan de eerste dagen van het Leger des Heils in het<br />

Westen van Londen, waar men ook niet dergelijke luide, indringende<br />

methoden schuwde om het volk naar binnen te lokken om het<br />

Evangelie te horen. Van de straat werden vele dronken kerels<br />

binnengeloodst. Ik vermoedde soms dat zij de nuchtere lieten<br />

doorlopen, maar aan elke kerel even "roken" en de beschonkenen<br />

selecteerden en opbrachten naar binnen. Het was dan wel een heel<br />

bijzonder publiek elke avond, de zaal was vol met mannen met petten<br />

scheef op het hoofd, die zij niet afzetten, die dwars in de bank luid<br />

met hun kornuiten zaten te praten, wachtende op de "voorstelling".<br />

Wij hebben dikwijls gelachen toen wij de zaal binnenkwamen en de<br />

methodes zagen toegepast, het letterlijke "dwingt hen om in te gaan".<br />

Toen Elisabeth, als blanke buitenlandse vrouw, met haar Japanse<br />

vrouwelijke tolk op het podium kwam, was er een hevig applaus,<br />

sommige mannen klauterden over de banken naar het podium om<br />

naast haar te staan, haar aan te raken en een hand te geven. Velen in<br />

48

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!