Vision of LIFE - Jaargang 15 - Nr. 5

11
bezoek aan de Donauturm op de planning.
Vanuit deze toren konden we een prachtig
uitzicht van de stad bewonderen.
“Dit klonk ook wel erg aantrekkelijk
aangezien er veel activiteiten
georganiseerd worden voor
internationale studenten en er geen
collegegeld betaald hoeft te worden”
Vrijdagochtend werd alweer het laatste bedrijf
bezocht, namelijk Lexogen. Dit bedrijf is
gespecialiseerd in het sequencen van RNA.
’s Middags bracht de bus ons via een creatief
bedachte route naar BOKU University of
Natural Resources and Life Sciences. Hier
ontdekten we dat het toegejuicht wordt om
als buitenlandse student aan de BOKU
universiteit te komen studeren, dan wel
voor een minor, master, stage of PhD. Dit
klonk ook wel erg aantrekkelijk aangezien
er veel activiteiten georganiseerd worden
voor internationale studenten en er geen
collegegeld betaald hoeft te worden. Alleen
een kleine bijdrage aan de Student Union,
wat niets is vergeleken met ons collegegeld.
Aan het einde van het programma werd
ons een barbeque aangeboden door de
studenten van de Student Union. Hier werd
gretig gebruik van gemaakt. Met al het eten
en drinken dat aanwezig was, werd het
een gezellige avond. Na het vertrek uit de
universiteit, werd de avond voortgezet in
het nachtleven van Wenen. Op weg naar het
museumkwartier, wat aangeraden was door
de Weense studenten, kwamen velen erachter
dat hét feestje van de avond te vinden was in
de Stadsgarten. Hier is dan ook tot diep in de
nacht door gefeest (of geslapen in één geval),
wat tot een mooie laatste avond heeft geleid.
De volgende dag stond het culturele
programma in Wenen op de planning. Deze
begon gelukkig wat later, dus was er tijd om
uit te slapen (of te shoppen). Allereest werd
er een bezoek gebracht aan Hofburg en het
Sissi museum. Hierna liepen we door naar
de staatsopera, waar we een rondleiding
kregen. Deze staatsopera is de grootste van
Oostenrijk. De zaal biedt plaats aan 2267
mensen, zit- en staanplekken. Ook mochten
we een kijkje achter de schermen nemen,
waar net een nieuw decor werd opgebouwd.
’s Avonds stond alweer het laatste gezamenlijke
diner op de planning. De tafel stond vol met
wienerschnitzels en cordon bleus. Ondanks
dat iedereen moe was van de reis, was het een
erg gezellig laatste avondmaal. Snel werden
de koffers ingepakt waarna iedereen moe,
maar voldaan de bus instapte.
“Hier is dan ook tot diep in de nacht
door gefeest (of geslapen in één
geval), wat tot een mooie laatste
avond heeft geleid”
We kunnen met veel plezier terug denken
aan een geslaagde reis, die vlekkeloos is
georganiseerd door de BuLaCo!
Donna Duiker
Vereniging