1. Inleiding 2. Onkruidbestrijding

De Bietplanter - Speciaal Nummer - Februari 2005 - p. 8-10.ramularia, witziekte en/of roest, maar wordt spijtig genoeg te dikwijls systematisch uitgevoerd. Zemoet inderdaad beredeneerd worden in functie van de verschijning van de ziekten. Dit wordt gemelddoor de Waarschuwingsdienst van het KBIVB (in samenwerking met de Ministeries van hetVlaamse en Waalse Gewest), maar eigen waarnemingen zijn ook zeer nuttig om de toestand per veldte bepalen.3 à 4 % van de velden zou 2 keer behandeld worden, wat enkel zou mogen gebeuren bij zeer sterkeaantastingen door cercospora of ramularia.100%90%80%Grafiek 4: Gewasbescherming in de Belgische suikerbietenteelt 2000-2003BEHANDELINGEN MET BLADFUNGICIDENBron: KBIVB & Landbouwkundige Diensten van de suikerfabrieken1 behandeling2 behandelingen70%Areaal60%50%40%30%20%10%0%2000 2002 20035. Gebruik van specifieke rassen (grafiek 5)Het gebruik van bepaalde typen van tolerante of resistente rassen kent een belangrijke ontwikkeling.Zo neemt het gebruik van rhizomanietolerante rassen sinds 2000 exponentieel toe, tot een niveauvan 26,7 % van het bietenareaal in 2004 (tegen 13 % in 2003, 4,7 % in 2002 en 1,5 % in 2001).Door de uitbreiding van rhizomanie zou dit percentage in 2005 nog moeten verdubbelen.Ook het gebruik van rhizoctoniaresistente rassen (tegen Rhizoctonia solani) neemt toe. In 2004werden deze gezaaid op 2,9 % van het areaal (tegen 1,5 % in 2003 en 0,5 % in 2002).Daarentegen blijft het gebruik van aaltjesresistente rassen (tegen Heterodera schachtii) marginaal.Sinds 2000 worden deze gezaaid op slechts 0,3 % van het areaal. Het beperkt gebruik van dezerassen is uiteraard betreurenswaardig en is te wijten aan hun lager opbrengstpotentieel bij een geringebesmettingsgraad. Het lokeffect van deze rassen laat echter toe om een aaltjesprobleem in één enkelteeltjaar op te lossen, wat volgens ons veel belangrijker is dan een opbrengstverlies van enkele6