Zeehonden aan de Belgische kust - Zoogdierwinkel

daarom drie soorten grote grazers geïntroduceerd:Heckrunderen, konikpaardenen edelherten. Het zijn deze drie zoogdiersoorten,waarover de discussies sindsdiengaan.Heckrunderen zijn gefokt door de gebroedersHeck om een gelijkenis te krijgen methet uitgestorven Europese wilde rund. Konikpaardenzijn halfwilde paarden uitPolen, waarvan men denkt dat die hetmeest het Europese wilde paard benaderen.Zorgplicht De steeds terugkerendevraag is of we deze dieren moeten beschouwenals ‘wild’ of als ‘gedomesticeerd’.En hebben de mensen eenzorgplicht, moeten we de dieren inententegen ziekten en moet er worden bijgevoerdin de winter? Dit soort discussiesspeelt ook in andere natuurgebieden,maar de discussie in de Oostvaardersplassenbereikt zelfs de Tweede Kamer.De commissie meent dat de huidige statusvan de dieren zich bevindt tussen volledigwild en gedomesticeerd. Dat heeft gevolgenvoor de verantwoordelijkheid van demens.Er wordt in het rapport uitgebreid aandachtbesteed aan het welzijn van de dieren.Het welzijn is in het algemeen alsgoed beoordeeld. Zo kunnen de dieren hunnatuurlijke gedrag vertonen, zoals kuddesvormen en hun eigen partner kiezen. Zekunnen ook zelf reageren op veranderingenin voedselkwaliteit, op ziekten enstress. Ze kennen bovendien minder stressdan in gebieden waar gejaagd wordt.De commissie besteedt uitgebreid aandachtaan de duur van het lijden voordat dedieren doodgaan. Doordat Staatsbosbeheeringrijpt is dat korter dan bij natuurlijklevende populaties. Op dit momentgrijpt Staatsbosbeheer in als het duidelijkis dat een dier de winter niet zal overleven.De commissie meent dat deze beoordelingvroeger in de winter kan worden gemaakt,zodat er al eerder kan worden ingegrepen.Draagkracht Sinds hun introductieszijn de aantallen van de Heckrunderen, konikpaardenen edelherten toegenomen (ziefiguur 1). Hoe lang zal dat nog doorgaan?De commissie heeft de draagkracht vanhet terrein voor de drie soorten uitgerekendop grond van de historische cijfers.Figuur 2 is een voorbeeld van zo’n berekeningvoor de konikpaarden. Het percentagevan de volwassen dieren dat doodgaatneemt langzaam toe, en het percentagevan de jongen dat één jaar oud wordt (de‘recruitment’ ) neemt langzaam af. Het zijngeen rechte lijnen, want de omstandighedenverschillen van jaar tot jaar. Maar jekunt wel een rechte lijn trekken door deverschillende punten. Het snijvlak daarvanis de draagkracht: het aantal dieren dat indat terrein kan leven.De draagkracht wordt in de Oostvaardersplassenbepaald door de hoeveelheid beschikbaarvoedsel. Dit is de natuurlijkesituatie voor grotere grazers, ook in meernatuurlijke ecoystemen als de Serengeti.Daarbij is niet alleen de hoeveelheid vanhet voedsel belangrijk, maar ook de kwaliteit.Dat is in Serengeti bijvoorbeeld dereden dat de gnoes met de regen meetrekken.Bijvoeren Een algemeen verzoek vanuithet publiek en de Tweede Kamer is om dedieren aan het eind van de winter bij tevoeren. De commissie gaat hier uitgebreidop in. Met bijvoeren verhoog je de draagkrachtvan het gebied, want door het extravoer blijven er meer dieren in leven. Maarhet volgende jaar is er dan extra sterfte inde winter.De commissie bespreekt ook andere redenenwaarom bijvoeren op zo’n laat momentniet effectief is. Eén van deze redenen isdat het aangeboden voer van goede kwaliteitniet meer kan worden opgenomenLinks: grazende konikpaarden Onder: Heckrunderen