Refresh magazine december 2016 - NL

victoria
vertelt!
column Victoria Koblenko
Klimaatspagaat
Het voelt als een eeuwigheid en toch is het nog maar zeven jaar geleden, dat ik samen met een aantal
studenten een reis maakte naar Brazilië. Een klimaatreis naar de Amazone. Jong en ambitieus als we waren,
wilden we van deze reis een geslaagd Fair Climate project maken. Niet alleen in het licht van de studie
specialisatie van elke student, maar ook persoonlijk in onze individuele voetafdruk.
Via de hoofdstad Brasilia voerde een ellenlange busrit ons naar de
longen van de aarde, daar waar enkele Indianenstammen nog leven
te midden van de massale ontbossingen. Na een verblijf van enkele
dagen bij deze stam zou ons pijnlijk voelbaar worden gemaakt dat
klimaatverandering geen complottheorie is, maar bittere realiteit
voor deze kleine groep inheemse bewoners.
We sliepen met z'n tienen in hangmatten in een tent.
Elektriciteit was een luxe die we graag wilden missen in ruil
voor deze ervaring. We werden met de zonsopkomst wakker en
baadden in een rivier, samen met de familieleden van de stam.
's Avonds bij het kampvuur werd ons avond na avond duidelijk
welke gevolgen onze wereldwijde massaconsumptie heeft op een
bevolking die één is met de natuur. Als je leeft volgens de wetten
van de natuur en volgens de overleveringen die van generatie op
generatie worden doorgegeven, valt je toekomst aan diggelen
wanneer anderen de natuur hun wetten gaan opleggen. Zo vatte
de vertaler de massaconsumptie samen.
Het was een zware inspanning om in de lokale taal equivalenten
te vinden voor woorden als energie, laat staan begrippen waar
het vocabulaire in onze energierijke maatschappij niet meer
zonder zou kunnen: besparen, verduurzamen en toch consumeren
Het was een oneerlijke uitwisseling van levensbehoeften aan het
kampvuur. Zij wilden eten. En wij wilden meer!
De Indianen dankten hun voedselzekerheid niet aan een kalender
of klok, maar aan een eeuwenlange traditie: als bloemen in de
rivier vielen, was het de tijd om te zaaien. Nu vallen de bloemen
door de klimaatverandering veel eerder in de rivier, waardoor de
oogst mislukt. Het respect van de inheemse bevolking voor de
natuur die je voedt, haar geneeskrachtige geheimen is geannexeerd
door ‘civilisatie' die gelijk is aan consumentisme. Wij
blijven meer financiële prikkels geven om o.a. meer soja te
verbouwen, waarvoor bossen moeten sneuvelen. De wetten van
de marktwerking overrulen de wetten van de natuur.
Klimaatverandering is geen
complottheorie, maar bittere realiteit
De verhalen waren confronterend, maar de échte gewetensnood
kwam met de vraag of we met eigen ogen de ernst van de
bomenkap en de bosbranden wilden zien, vanuit een vliegtuigje.
We aarzelden, want wanneer maak je zoiets nou mee?
De groepsdynamiek overmeesterde de minderheid die uit
principe niet wilde vliegen. We susten ons geweten met het
daadkrachtig compenseren van de CO 2 uitstoot en stapten in
met de gedachte die we van de lokale sojaboer mee kregen:
'Men are not knocking down forests because they are evil!
They are just trying to make a living'.
Victoria Koblenko (35) is actrice, presentatrice en schrijfster. Ze is geboren in de Oekraïne en woont sinds haar 12 e in Nederland.
42