13 magazine Leef!

Noordwijkse
sporttalenten
op weg
Leg hun agenda’s naast elkaar en je ziet het meteen: de
weekindelingen van basketbalster Mia Hordijk en schaatser
Yves Vergeer lijken op elkaar. De doordeweekse avonden
zijn gevuld met trainingen en in het weekend staan een of
meerdere wedstrijden gepland.
Mia speelt op het hoogste niveau van Nederland en zit in
het Nederlands Team onder 16 jaar. Yves traint bij Regionale
Talenten Centrum in Haarlem en is Nederlands kampioen
op de 3000 meter en bij de Massastart.
De twee zestienjarigen (ze schelen zes dagen) leven voor
hun sporten. Tussendoor is er nog net genoeg tijd voor
school en het bijbehorende huiswerk.
Jullie zitten in 4 vwo op het Teylingen College
Leeuwenhorst. Kom je elkaar dan vaak tegen?
Yves: ‘We zitten nu niet meer bij elkaar in de klas. Dat was
wel zo op de basisschool. We zaten in dezelfde klas op de
Zeehonk en daarna ook nog in de brugklas. We hebben nu
allebei een ander vakkenpakket, dus zien we elkaar niet
vaak.’
Mia: ‘Als we elkaar tegenkomen in de gang, zeggen we wel
altijd gedag. Ik wist eigenlijk tot voor kort niet dat Yves al
zo goed is. En dat hij op meerdere afstanden de beste is.
Wel gaaf om te horen!’
Yves: ‘Ik ben ook pas later echt beter geworden. Bij schaatsen
draait het meer om doorgroeien. Dat Mia goed kon
basketballen, zag je altijd wel in de gymlessen. Maar ik wist
ook niet dat ze al zo goed is!’
Het leven van veel zestienjarigen
bestaat uit huiswerk, vrienden en
feestjes. Voor Mia Hordijk en
Yves Vergeer ligt dat net even anders.
De twee toptalenten zetten alles op
alles voor een carrière in de sport.
En die begon al vroeg, op
dezelfde basisschool.
TEKST MARIEKE VOORN
BEELD BURO BINNEN
10
Hoe zijn jullie sportcarrières begonnen?
Mia: ‘De familie Hordijk is een echte korfbalfamilie, dus
was het logisch dat ik dat ook ging doen. Het was best leuk
hoor en ik kon een aardig balletje gooien, maar toch miste
ik iets. Bij korfbal sta je in vakken en moet je soms wachten.
Ik vond er niet echt heel veel actie in zitten Dat was niets
voor mij. Tijdens een open dag bij MSV Noordwijk kwam
ik in aanraking met basketbal. Ik vond het heel leuk en het
ging best redelijk, dus ben ik snel lid geworden. In het begin
ben ik nog blijven korfballen, maar basketbal was veel leuker.
Op mijn achtste koos ik definitief voor basketbal.’
Yves: ‘Ik heb allerlei sporten geprobeerd. Tennis, hockey,
judo en ik heb ook nog een tijdje gevoetbald. Mijn vader
Pascal heeft altijd geschaatst en dus wilde ik het ook wel
een keer proberen. Op mijn zevende ben ik lid geworden
van de Noordwijkse IJsclub (NIJC). We schaatsten toen nog
in Den Haag en gingen vaak met de bus. Op mijn tiende
ben ik even gestopt, want ik vond het minder leuk worden.