Medisch Journaal - 2017 - 2

Onderzoek
weken. Tijdens opname worden er regelmatig CTG controles
uitgevoerd om de foetale conditie en de mogelijke
baarmoedercontracties te monitoren. In Figuur 2 is te zien dat de DU
het foetale hartslag signaal (FHR) omstreeks 09:47u verliest,
waarschijnlijk door maternale beweging. NI-fECG registratie toont
echter een goede continue registratie van de foetale hartactie. Deze
casus toont dat ondanks de vroege zwangerschapstermijn, de foetale
conditie goed in kaart te brengen is met het NI-fECG.
Figuur 2. Casus 1. Antepartum Doppler CTG en NI-fECG patroon bij
zwangerschapsduur 25+5 weken
Casus 2 Prematuur gebroken vliezen
Een 41-jarige primipara is opgenomen in verband met prematuur
gebroken vliezen bij een zwangerschapsduur van 31+2 weken.
Regelmatige monitoring van de foetale hartslag is hierbij
geïndiceerd. Figuur 3 toont dat ondanks de aanwezigheid van de
vernix bij deze zwangerschapsduur, de NI-fECG meting een duidelijke
en kwalitatief goede registratie van de foetale hartslag geeft.
Figuur 3. Casus 2. Antepartum Doppler CTG en NI-fECG patroon bij
zwangerschapsduur 31+2 weken
Intrapartum casuïstiek
Casus 3 Schouderdystocie
Een 27-jarige primipara had een ongecompliceerde zwangerschap en
raakte bij een zwangerschapsduur van 40+3 weken spontaan in
partu. Bij 3 cm ontsluiting werden vanwege onvoldoende vordering
de vliezen gebroken. Er bleek sprake te zijn van meconiumhoudend
vruchtwater. Er was op dat moment een normaal CTG patroon.
Mevrouw kreeg epidurale analgesie, waarna gestart werd met
oxytocine bijstimulatie. Na het verkrijgen van informed consent, werd
de apparatuur aangesloten en de meting gestart. Om 16:52 uur (9
cm ontsluiting) ontving mevrouw paracetamol, vanwege maternale
koorts (38, 1°C). Een uur later was haar temperatuur 38,3°C en werd
een behandeling met intraveneuze antibiotica gestart. Om 18:43 uur
werd de FSE geplaatst. Om 19:10 werd er gepoogd een MBO te
verrichten vanwege een abnormaal CTG patroon met een foetale
tachycardie van 170 slagen per minuut en gecompliceerde variabele
deceleraties op iedere contractie (Figuur 4A). Door technische
problemen gaf het MBO geen uitslag. Na de stimulatie van de
schedel normaliseerde het CTG patroon. Om 20:00 uur werd een
tweede MBO uitgevoerd, dit liet een normale foetale pH van 7,31
zien. Hierna werd gestart met actief persen (figuur 4B). Om 20:59
werd een derde MBO uitgevoerd, vanwege een aanhoudend
abnormaal CTG patroon. Dit MBO toonde een te lage foetale pH van
7,11, waarop besloten werd een vacuümextractie te verrichten. De FSE
werd vervangen door de uitwendige DU om een vacuüm extractie te
kunnen verrichten. Om 21:23 werd het hoofd van het kind geboren
en trad een schouderdystocie op. De manoeuvre van McRoberts en
de all-fours positie werden toegepast, na twee minuten werd het kind
geboren. Figuur 4C toont het CTG patroon gedurende de laatste 20
minuten van de bevalling.
Commentaar
In 1906, was Cremer de eerste die foetale ECG registraties zag op het
maternale ECG. 15 Sinds 1975 zijn er verschillende methoden
A
B
C
schouderdystocie
Figuur 4. Casus 3. Intrapartum NI-fECG, FSE en Doppler CTG patroon
tijdens verschillende stadia van de bevalling. A. Einde van de ontsluitingsfase
(9-10 cm ontsluiting) met variabele deceleraties op het CTG
B. Het CTG patroon met deceleraties tijdens het actief persen C. Het
CTG patroon tijdens de vacuüm extractie en de schouderdystocie
onderzocht om de signaalkwaliteit te verbeteren. 16 Door de
ontwikkeling van geavanceerdere sensoren, versterkers en software, is
het pas de laatste tiental jaren mogelijk om een duidelijk foetaal
signaal te verkrijgen. 13, 14 Het afleiden van een NI-fECG van maternale
abdominale elektroden blijft een technische uitdaging, vanwege de
lage signaal-ruis verhouding. De redenen voor deze lage signaal-ruis
Medisch Journaal - jaargang 46 - nummer 2 - 2017
55