IN 1, februari 2008 - Internationale Vereniging voor Neerlandistiek

Without Mercy minder goed ontvangen werd dan A Heart of Stone. Over dat
boek schrijft een lezeres: ‘I bought this book on a whim, and was absolutely
gripped by it. Could not put it down. Had to miss a whole day at work. And it
was absolutely worth it.’ 24 Dat schept hoge verwachtingen. En om nog een paar
zeer recente voorbeelden te noemen: Ook werken van minder hoogstaande of
zelfs twijfelachtige literaire kwaliteit vallen in redelijk goede aarde. The Dinner
Club (2007) van Saskia Noort is volgens Booklist een verhaal ‘from one of the
basic guilty-pleasure food groups: genre fluff leavened with smart writing.’ En
over Love Life (2007) van Kluun zegt Publishers Weekly: ‘Kluun’s take on
marriage may be too European for the States, but his lacerating portraits of the
medical establishment will certainly hit home.’ Al met al voldoende indicaties
dat vertaalde Nederlandse literatuur in Amerika wel degelijk een kans heeft.
Conclusie
Ik wil hier niet pretenderen een sluitende conclusie te kunnen geven over de
status van de vertaalde Nederlandse literatuur in Amerika. Wel durf ik op grond
van mijn korte onderzoek naar de markt, de promotie en de lezersreacties,
samenvattend te zeggen dat zij in dit land geen noemenswaardige zichtbaarheid
heeft. Behalve door gewoon een boekhandel binnen te stappen (zelfs
een filiaal van de grootste keten in de vs) en de schappen te checken waar
nagenoeg niets Nederlands te vinden is, is er nog een andere, heel simpele
manier om dat te bevestigen. Kijk op amazon.com eens naar de ‘sales rank’ van
een willekeurige vertaalde Nederlandse titel. The Following Story van Cees
Nooteboom vond ik op ‘613,206 in Books’ (dat is zeshonderddertienduizend
tweehonderdzes, laat u zich niet door de komma misleiden). Van Harry
Mulisch stond The Assault op nummer 111.074 en The Discovery of Heaven op
405.211. Van Margriet de Moor stond The Kreutzer Sonata op nummer 810.340.
Ter vergelijking keek ik even naar een paar Duitse schrijvers: van Günter Grass
bijvoorbeeld stond Peeling the Onion op nummer 7.423. Geen eerlijke tegenstander,
na al die ophef over het verleden van Grass? Maar ook Grass’ Crabwalk
staat immers op 154.139 en The Tin Drum op 36.248. Geert Mak bijvoorbeeld
hoeft zich beslist ook niet te schamen; hij staat met In Europe op 13.698. Met
andere woorden: Zowel Duitsland als Nederland heeft duidelijk bestsellerauteurs
die ook in het buitenland veel verkocht worden. Maar toch, wat is veel?
Vergelijk dat eens met bijvoorbeeld Isabel Allende of Gabriel Garcia Marquez.
Van Allende staat House of the Spirits op nummer 14.611 en Chronicle of a Death
Foretold van Marquez staat op 4.790. Dat zijn ook vertaalde titels. Overigens is
het vanzelfsprekend dat de Latijns-Amerikaanse literatuur in de vs een grotere
rol speelt dan de Europese, die, getuige de cijfers, duidelijk minder gewicht
heeft. Wat is op dit moment één van de best verkochte boeken in Amerika? The
Kite Runner van Khaled Hosseini. Het staat op nummer 30. De opvolger, A
Thousand Splendid Suns, bevindt zich op nummer 4. De gebonden editie van de
nieuwste van John Grisham, Playing for Pizza, doet het ook heel goed op
nummer 7. En in de kinderliteratuur is het zevende Harry Potter-boek op dit
15