180821 Schatten van Meerlaar

Karel Cruysberghs, de kleermaker die in de
jaren ‘50 het kasteel kocht
Het kasteel blijft tot in de jaren ‘50
in handen van de nazaten van de
familie Schollaert.
Karel: “In 1956 koopt mijn vader het
kasteel. Eigenlijk wilde hij enkel de
hoeve kopen om er een veebedrijf
uit te bouwen. Door de opkomende
confectiekleren kon hij niet meer
leven van kostuums maken. Maar
enkel de hoeve kopen, dat mocht
niet van de notaris. Het was alles,
inclusief kasteel, of niets. Het kasteel
was na de Tweede Wereldoorlog
totaal in verval geraakt, de tuin
een woeste wildernis. Kamer voor
kamer knapten mijn ouders, mijn
broer en ik alles op. Mijn moeder
was vroeger veel in het kasteel geweest
en kon zich nog goed
herinneren hoe de kamers eruit
zagen. Om de restauratie te financieren
verhuurden we delen van het
kasteel voor feesten. Hier zijn ooit
heel veel feesten georganiseerd!
Vanaf het begin stonden de deuren
hier voor iedereen open. Eigenlijk
had mijn broer, Jos, in het kasteel
een restaurant moeten uitbouwen,
dat was het plan. Hij studeerde voor
kok, maar overleed plots op 19-jarige
leeftijd in een ongeluk. Ik bleef
als enige erfgenaam over en zette de
zaak en de wederopbouw verder.”
Een andere manier om geld te verzamelen
voor de restauratie was
de uitbouw van een camping. Al
in de jaren 1950 kampeerden hier
jeugdgroepen, en ook buitenlandse
arbeiders die op de toen nieuwe industrieparken
in de buurt werkten.
Stilaan groeide in de oude boomgaard
een echt kampeerterrein. “In
1972 kregen we een kampeervergunning
van de gemeente. De camping
was een succes! Mensen uit de stad
kwamen naar hier voor de rust. De
kampeerders organiseerden een
hele zomer lang activiteiten. Het
was mijn droom om de camping
verder uit te bouwen maar door
de strengere wetgeving en nieuwe