You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Toelichting<br />
onverwachte knal horen of ze zal er in haar<br />
werk iets mee doen. Alles inspireert, levert<br />
ideeën. In elke kraak of zucht zit muziek.<br />
Natuurlijk zijn er ook – gewoon –<br />
componisten die haar op het spoor zetten.<br />
Twee voorop, en niet bepaald elkaars<br />
naaste buren. Nabij in de tijd is Karlheinz<br />
Stockhausen. ‘De vroege vooral, van<br />
Gruppen. De confrontatie met vormen van<br />
geluid die nog niemand ooit gehoord had.<br />
Voor mij is hij een van de twee grootste<br />
muziekgenieën.’ De andere, drie eeuwen<br />
oud, is Johann Sebastian Bach. Elke dag<br />
speelt ze wel even een fuga of inventio van<br />
hem (Nas studeerde ook piano). Is ze soms<br />
religieus? ‘Nee. Maar met zijn muziek stap ik<br />
wel even uit de vluchtigheid en jachtigheid<br />
van het leven. Ik kan me erin terugtrekken.<br />
Hij bezweert de chaos in mijn hoofd, zelfs<br />
zijn snelle delen ademen rust. Ik woon in<br />
Tilburg. Midden in het drukke centrum staat<br />
daar een oud kapelletje. Daar ga ik wel eens<br />
even binnen. Rust. Precies zo is de muziek<br />
van Bach voor mij. Bovendien focust hij je<br />
als luisteraar met zijn tegelijk complexe<br />
én heldere polyfonie. Naast de prachtige<br />
details moet je ook al die lijntjes volgen.<br />
Contemplatief bijna. Misschien komt er nog<br />
wel een klein Bach-achtig stukje van me in<br />
de voorstelling.’<br />
Haar muziek is vaak theatraal. Theater,<br />
muziek: horen bij elkaar. Een werk als<br />
I Delayed People’s Flights by Walking<br />
Slowly in Narrow Hallways uit 2005,<br />
naar een toneeltekst van de recente<br />
Nobelprijswinnaar Peter Handke,<br />
is exemplarisch. Het is eerder een<br />
performance: vier spelers op vier stoelen<br />
met uitzicht op vier elektronisch versterkte<br />
schoolborden met live-elektronica. Maar<br />
voor haar ‘gewoon een compositie om live<br />
op een podium uit te voeren’. Het visuele en<br />
theatrale ervaart ze niet als ‘omweg naar de<br />
muziek. Het uitwerken van vorm en inhoud,<br />
het plaatsen van gebeurtenissen en acties in<br />
de tijd is niet anders dan wanneer je alleen<br />
met geluid gewerkt zou hebben. Of als er<br />
nooit geluid aan te pas zou komen. Het is<br />
voor mij een en hetzelfde.’ Een procedé dat<br />
ook wel op Het arsenaal der ongeleefde<br />
dingen van toepassing is, dat zoveel meer en<br />
anders is dan puur gecomponeerde muziek.<br />
Teun Hocks, beeldend kunstenaar<br />
De tweede ‘auteur’ van dit Arsenaal is<br />
beeldend kunstenaar Teun Hocks. Zijn<br />
techniek: foto’s maken, liefst in zwart-wit,<br />
en die dan met olieverf overschilderen.<br />
Bewerken, invullen. Uitlichten. Of juist<br />
onderbelichten. Het resultaat zet zich<br />
onmiddellijk vast in je geheugen. Zijn<br />
werk is inmiddels wereldwijd te zien. Het<br />
is realistisch maar vreemd, grappig maar<br />
soms ook een beetje onthutsend. Clownesk.<br />
Foto’s, beelden – nu gemaakt maar vaak<br />
refererend aan de voorbije wereld van<br />
het variété en het reizende circustheater,<br />
of, ondanks hun kleur, aan de zwart-wit<br />
slapstick van Keaton en Chaplin. Dat waren<br />
filmmakers maar ook Hocks’ beelden<br />
zijn ‘films’, ultrakorte weliswaar, scènes<br />
of fragmenten van verhalen waarvan het<br />
verloop en de afloop onzeker zijn. Altijd<br />
gebeurt er iets. ‘Alleen draaien de films van<br />
5