Raak april 2020

‘Na één jaar mee op stap met Govaka was onze
keuze snel gemaakt: dit wordt ons vakantieverhaal’
Nooit meer stokbrood met confituur
Vertrekken richting Lourdes gebeurde met het lege Sobelairtoestel
dat kort na 15 augustus 1987 naar Tarbes (Lourdes)
vloog om er de laatste groep Lourdes-bedevaarders op te halen.
DVV sponsorde een wielertrui; dagblad Het Volk zorgde voor
de volgwagens. De eerste twee dagen in Lourdes werden de
Pyreneeëncols beklommen, gevolgd door zeven ritten van
Lourdes richting Brussel en het Atomium.
Eigen aan de kwb-missie dat het goed moest zijn én niet te veel
mocht kosten, werd onderweg overnacht in kloosters en jeugdherbergen.
De laatste overnachting was echter in een gloednieuw
hotel van de toen jonge Campanile-keten. Tot ieders
verbazing schoven we ’s morgens aan bij een ‘ontbijtbuffet’, voor
iedere deelnemer het eerste van zijn leven. Het stuk stokbrood
met confituur en croissant was vanaf toen verleden tijd, en de
goesting zat erin bij deelnemers en begeleiders. De mond-totmondreclame
deed verder zijn werk, en we waren vertrokken
voor veel jaren fietsen naar en vanuit Lourdes. De Pyreneeënflanken
kleurden in de vakantiemaanden in de kleuren van kwb
en Govaka.
Honderd vrijwilligers
Nieuwe bestemmingen en reisvormen passeerden. Samenwerking
met Vakantiegenoegens werd gezocht om organisatorisch
en logistiek dit succesnummer verder mee rond te krijgen.
Zoals ieder mooi verhaal dat in de kwb geschreven wordt, kan
het Govaka-succes echter alleen maar verklaard worden door de
meer dan honderd vrijwilligers-reisbegeleiders. Hun inzet en
deskundigheid maken het verschil.
Het werk achter de schermen
Marc Plets en zijn echtgenote Ingrid Blomme gaan samen al
25 jaar mee met Govaka om catering en praktische omkadering
te voorzien.
veel plezier blijven plakken. Na één jaar mee op stap
was onze keuze vlug gemaakt, dit wordt ons vakantieverhaal.
Raak: Wat geeft jullie het meeste voldoening?
Marc en Ingrid: “Je ontmoet heel veel mensen van alle provincies,
en helpt bij iedereen waar je kan. Je wordt gewaardeerd
door de deelnemers en begeleiding, en op de tocht zelf ben je
een belangrijke schakel in de uitdaging van de fietsers. Je
bent ook graag gezien, want honger en dorst zijn op zo’n tocht
lastige kwalen.”
Raak: Hoe zijn jullie erin ingerold?
Marc en Ingrid: “In 1996 was er wandeling van kwb Koolkerke,
en wij waren op elke wandeling van die afdeling aanwezig met
een groep van onze parochie. Iemand daarvan was fietsende
begeleider van Govaka. Wij waren op dat moment nog kookouders
van de Chiro waar onze dochters actief waren, maar
het jaar erop zouden we niet meer meegaan op kamp, dus
vielen we in een zwart gat. Het toeval wou dat er bij Govaka
net een vacature was voor begeleider catering op een vakantie
in Alpe d’Huez. We zijn er met veel stress ingerold, maar met
Raak: Hoe ziet een vakantiedag er voor jullie uit?
Marc en Ingrid: “Van 7 uur tot 19 uur staan we ten dienste van
de groep om valiezen te laden en lossen, brood en drank aan
te kopen, stopplaatsen te zoeken, boodschappen te doen, af
te wassen, afspraken te maken met de hotel en begeleiding, te
zorgen voor de veiligheid, problemen allerhande op te lossen
enzovoort.
Raak: Wat staat er dit jaar nog op het programma?
Marc en Ingrid: “Tongeren-Bratislava en Leuven-Compostella.
We kijken het meest uit naar Compostella omwille van zijn
eigenheid. Er wordt gekickt op het sportieve maar ook op
beleving, en het geeft een intens gevoel om mensen te zien
veranderen gedurende de vijftien dagen dat je samen onderweg
bent.”
33