Het is stil op het pleintje

je eigenlijk helemaal niet voelt door waar je op dat moment aan denkt: “was jij maar hier”. In het donker
ergens naar toe gaan, jij als ondernemende jongen was daar een voorstander van. Alleen in een donker bos
vind je er niets aan. Laatst nog, in september, toen we ’s-avonds richting Amsterdam reden, jij wou graag
in het donker ergens naar toe rijden. We kwamen in het Amsterdamse bos terecht, het schemerde, en jij
wou er zo vlug mogelijk uit. Toch een beetje eng hé, zo’n bos van dichtbij, op foto’s en films is het veraf.
Ik keek gisteren naar de volle maan en dacht, de natuur is heel erg mooi en ook heel erg wreed. Het is
bizar, die beproevingen die je als mens moet doorstaan. Waarom? Welterusten jongen. Het ga je goed.
11-01-2009
Je kwam weer niet naar beneden. Ik heb zitten wachten. Je komt weer niet. Telkens niet. Nooit meer?
Ik zie je wel elke dag hier rondlopen. Ik hoor je stem, ik hoor je vrolijkheid. Het wordt er niet beter op.
Mijn stemmingen veranderen, zoals het weer hier in Nederland. Het zonnetje schijnt wel, maar ik merk er
weinig van. De kou voel je ook niet zo erg. Diva is best leuk, het blijft een hondje, meer ook niet. Ze is lief
en speels, wat kan je er mee? Alleen verzorgen? Vertroetelen? Groot brengen? Daarna is alles weer over.
Wordt het weer uit je leven gerukt. Heeft het nog wel nut om liefde te investeren in iets? Die pijn die je hebt
als het over is. Op het ogenblik heb ik weinig interesse in andere zaken. Sinds het met jou gebeurt is, ben
ik gelukkig niet stomdronken geworden, ik wil dat ook niet. Je weet dat ik graag een biertje lust. Drinken
om dronken te worden is het stomste wat ik nu kan doen. Een biertje drinken oké, maar niet drinken om
dronken te worden. Nooit. Dat beloof ik je. Welterusten jongen. Het ga je goed.
12-01-2009
Vandaag weer gaan werken. Om een uur of twee hoorde ik Colbie Caillat weer op de radio. Heel gek, in
het begin van de week heb er niet zo veel moeite mee. Zodra de week vordert wordt het steeds moeilijker.
Het dooide vandaag flink. Het is onvoorstelbaar die natuur, het geeft mooie dingen, vrolijkheid op het ijs,
daarna de depressie van het dooien. Het is of mooi of lelijk. Er is volgens mij niets anders. Verdriet en
vrolijkheid. Je kan niet half verdrietig of half vrolijk zijn. Er is geen tussenweg meer. Die is verdwenen.
101